wrzasnąć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From wrzeszczeć +‎ -nąć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈvʐas.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -asnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: wrzas‧nąć

Verb

[edit]

wrzasnąć pf (imperfective wrzeszczeć)

  1. (intransitive) to bawl, to bluster, to scream, to shout, to yell

Conjugation

[edit]
Conjugation of wrzasnąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wrzasnąć
future tense 1st wrzasnę wrzaśniemy
2nd wrzaśniesz wrzaśniecie
3rd wrzaśnie wrzasną
impersonal wrzaśnie się
past tense 1st wrzasnąłem,
-(e)m wrzasnął
wrzasnęłam,
-(e)m wrzasnęła
wrzasnęłom,
-(e)m wrzasnęło
wrzasnęliśmy,
-(e)śmy wrzasnęli
wrzasnęłyśmy,
-(e)śmy wrzasnęły
2nd wrzasnąłeś,
-(e)ś wrzasnął
wrzasnęłaś,
-(e)ś wrzasnęła
wrzasnęłoś,
-(e)ś wrzasnęło
wrzasnęliście,
-(e)ście wrzasnęli
wrzasnęłyście,
-(e)ście wrzasnęły
3rd wrzasnął wrzasnęła wrzasnęło wrzasnęli wrzasnęły
conditional 1st wrzasnąłbym,
bym wrzasnął
wrzasnęłabym,
bym wrzasnęła
wrzasnęłobym,
bym wrzasnęło
wrzasnęlibyśmy,
byśmy wrzasnęli
wrzasnęłybyśmy,
byśmy wrzasnęły
2nd wrzasnąłbyś,
byś wrzasnął
wrzasnęłabyś,
byś wrzasnęła
wrzasnęłobyś,
byś wrzasnęło
wrzasnęlibyście,
byście wrzasnęli
wrzasnęłybyście,
byście wrzasnęły
3rd wrzasnąłby,
by wrzasnął
wrzasnęłaby,
by wrzasnęła
wrzasnęłoby,
by wrzasnęło
wrzasnęliby,
by wrzasnęli
wrzasnęłyby,
by wrzasnęły
imperative 1st niech wrzasnę wrzaśnijmy
2nd wrzaśnij wrzaśnijcie
3rd niech wrzaśnie niech wrzasną
anterior adverbial participle wrzasnąwszy
verbal noun wrzaśnięcie
[edit]
noun

Further reading

[edit]
  • wrzasnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wrzasnąć in Polish dictionaries at PWN