wrzasnąć

Polish

Etymology

From wrzeszczeć +‎ -nąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvʐas.nɔɲt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -asnɔɲt͡ɕ
• Syllabification: wrzas‧nąć

Verb

wrzasnąć pf (imperfective wrzeszczeć)

1. (intransitive) to bawl, to bluster, to scream, to shout, to yell

Conjugation

Conjugation of wrzasnąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wrzasnąć
future tense	1st	wrzasnę			wrzaśniemy
	2nd	wrzaśniesz			wrzaśniecie
	3rd	wrzaśnie			wrzasną
	impersonal	wrzaśnie się
past tense	1st	wrzasnąłem, -(e)m wrzasnął	wrzasnęłam, -(e)m wrzasnęła	wrzasnęłom, -(e)m wrzasnęło	wrzasnęliśmy, -(e)śmy wrzasnęli	wrzasnęłyśmy, -(e)śmy wrzasnęły
	2nd	wrzasnąłeś, -(e)ś wrzasnął	wrzasnęłaś, -(e)ś wrzasnęła	wrzasnęłoś, -(e)ś wrzasnęło	wrzasnęliście, -(e)ście wrzasnęli	wrzasnęłyście, -(e)ście wrzasnęły
	3rd	wrzasnął	wrzasnęła	wrzasnęło	wrzasnęli	wrzasnęły
conditional	1st	wrzasnąłbym, bym wrzasnął	wrzasnęłabym, bym wrzasnęła	wrzasnęłobym, bym wrzasnęło	wrzasnęlibyśmy, byśmy wrzasnęli	wrzasnęłybyśmy, byśmy wrzasnęły
	2nd	wrzasnąłbyś, byś wrzasnął	wrzasnęłabyś, byś wrzasnęła	wrzasnęłobyś, byś wrzasnęło	wrzasnęlibyście, byście wrzasnęli	wrzasnęłybyście, byście wrzasnęły
	3rd	wrzasnąłby, by wrzasnął	wrzasnęłaby, by wrzasnęła	wrzasnęłoby, by wrzasnęło	wrzasnęliby, by wrzasnęli	wrzasnęłyby, by wrzasnęły
imperative	1st	niech wrzasnę			wrzaśnijmy
	2nd	wrzaśnij			wrzaśnijcie
	3rd	niech wrzaśnie			niech wrzasną
anterior adverbial participle		wrzasnąwszy
verbal noun		wrzaśnięcie

Related terms

noun

• wrzask

 

Further reading

• wrzasnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wrzasnąć in Polish dictionaries at PWN