wybaczyć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From wy- +‎ baczyć. Compare Kashubian wëbaczëc and Slovincian wëbaczic.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /vɘˈba.t͡ʂɘt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -at͡ʂɘt͡ɕ
  • Syllabification: wy‧ba‧czyć

Verb

[edit]

wybaczyć pf (imperfective wybaczać)

  1. (transitive) to forgive

Conjugation

[edit]
Conjugation of wybaczyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wybaczyć
future tense 1st wybaczę wybaczymy
2nd wybaczysz wybaczycie
3rd wybaczy wybaczą
impersonal wybaczy się
past tense 1st wybaczyłem,
-(e)m wybaczył
wybaczyłam,
-(e)m wybaczyła
wybaczyłom,
-(e)m wybaczyło
wybaczyliśmy,
-(e)śmy wybaczyli
wybaczyłyśmy,
-(e)śmy wybaczyły
2nd wybaczyłeś,
-(e)ś wybaczył
wybaczyłaś,
-(e)ś wybaczyła
wybaczyłoś,
-(e)ś wybaczyło
wybaczyliście,
-(e)ście wybaczyli
wybaczyłyście,
-(e)ście wybaczyły
3rd wybaczył wybaczyła wybaczyło wybaczyli wybaczyły
impersonal wybaczono
conditional 1st wybaczyłbym,
bym wybaczył
wybaczyłabym,
bym wybaczyła
wybaczyłobym,
bym wybaczyło
wybaczylibyśmy,
byśmy wybaczyli
wybaczyłybyśmy,
byśmy wybaczyły
2nd wybaczyłbyś,
byś wybaczył
wybaczyłabyś,
byś wybaczyła
wybaczyłobyś,
byś wybaczyło
wybaczylibyście,
byście wybaczyli
wybaczyłybyście,
byście wybaczyły
3rd wybaczyłby,
by wybaczył
wybaczyłaby,
by wybaczyła
wybaczyłoby,
by wybaczyło
wybaczyliby,
by wybaczyli
wybaczyłyby,
by wybaczyły
impersonal wybaczono by
imperative 1st niech wybaczę wybaczmy
2nd wybacz wybaczcie
3rd niech wybaczy niech wybaczą
anterior adverbial participle wybaczywszy
verbal noun wybaczenie

Further reading

[edit]
  • wybaczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wybaczyć in Polish dictionaries at PWN