wyrazić

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish wyrazić, from Proto-Slavic *vyraziti. By surface analysis, wy- +‎ razić.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨˈra.ʑit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -aʑit͡ɕ
• Syllabification: wy‧ra‧zić

Verb

wyrazić pf (imperfective wyrażać)

1. (transitive) to express, to articulate, to vocalise
2. (reflexive with się) to express oneself, to speak up

Conjugation

Conjugation of wyrazić pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wyrazić
future tense	1st	wyrażę			wyrazimy
	2nd	wyrazisz			wyrazicie
	3rd	wyrazi			wyrażą
	impersonal	wyrazi się
past tense	1st	wyraziłem	wyraziłam		wyraziliśmy	wyraziłyśmy
	2nd	wyraziłeś	wyraziłaś		wyraziliście	wyraziłyście
	3rd	wyraził	wyraziła	wyraziło	wyrazili	wyraziły
	impersonal	wyrażono
conditional	1st	wyraziłbym	wyraziłabym		wyrazilibyśmy	wyraziłybyśmy
	2nd	wyraziłbyś	wyraziłabyś		wyrazilibyście	wyraziłybyście
	3rd	wyraziłby	wyraziłaby	wyraziłoby	wyraziliby	wyraziłyby
	impersonal	wyrażono by
imperative	1st	niech wyrażę			wyraźmy
	2nd	wyraź			wyraźcie
	3rd	niech wyrazi			niech wyrażą
passive adjectival participle		wyrażony	wyrażona	wyrażone	wyrażeni	wyrażone
anterior adverbial participle		wyraziwszy
verbal noun		wyrażenie

Derived terms

noun

• wyrażenie

 

Further reading

• wyrazić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wyrazić in Polish dictionaries at PWN