wyrządzać

Polish

Etymology

From wyrządzić +‎ -ać.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɘˈʐɔn.d͡zat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔnd͡zat͡ɕ
• Syllabification: wy‧rzą‧dzać

Verb

wyrządzać impf (perfective wyrządzić)

1. (transitive, derogatory) to inflict [with accusative ‘something’] [with dative ‘on someone’]

Conjugation

Conjugation of wyrządzić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wyrządzić
future tense	1st	wyrządzę			wyrządzimy
	2nd	wyrządzisz			wyrządzicie
	3rd	wyrządzi			wyrządzą
	impersonal	wyrządzi się
past tense	1st	wyrządziłem, -(e)m wyrządził	wyrządziłam, -(e)m wyrządziła	wyrządziłom, -(e)m wyrządziło	wyrządziliśmy, -(e)śmy wyrządzili	wyrządziłyśmy, -(e)śmy wyrządziły
	2nd	wyrządziłeś, -(e)ś wyrządził	wyrządziłaś, -(e)ś wyrządziła	wyrządziłoś, -(e)ś wyrządziło	wyrządziliście, -(e)ście wyrządzili	wyrządziłyście, -(e)ście wyrządziły
	3rd	wyrządził	wyrządziła	wyrządziło	wyrządzili	wyrządziły
	impersonal	wyrządzono
conditional	1st	wyrządziłbym, bym wyrządził	wyrządziłabym, bym wyrządziła	wyrządziłobym, bym wyrządziło	wyrządzilibyśmy, byśmy wyrządzili	wyrządziłybyśmy, byśmy wyrządziły
	2nd	wyrządziłbyś, byś wyrządził	wyrządziłabyś, byś wyrządziła	wyrządziłobyś, byś wyrządziło	wyrządzilibyście, byście wyrządzili	wyrządziłybyście, byście wyrządziły
	3rd	wyrządziłby, by wyrządził	wyrządziłaby, by wyrządziła	wyrządziłoby, by wyrządziło	wyrządziliby, by wyrządzili	wyrządziłyby, by wyrządziły
	impersonal	wyrządzono by
imperative	1st	niech wyrządzę			wyrządźmy
	2nd	wyrządź			wyrządźcie
	3rd	niech wyrządzi			niech wyrządzą
passive adjectival participle		wyrządzony	wyrządzona	wyrządzone	wyrządzeni	wyrządzone
anterior adverbial participle		wyrządziwszy
verbal noun		wyrządzenie

Further reading

• wyrządzać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wyrządzać in Polish dictionaries at PWN