wysiudać

Polish

Etymology

From wy- +‎ Russian сюда́ (sjudá) +‎ -ać.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɘˈɕu.dat͡ɕ/
• Rhymes: -udat͡ɕ
• Syllabification: wy‧siu‧dać

Verb

wysiudać pf

1. (transitive, colloquial) to winkle out [with z (+ genitive) ‘from where/of what’]

   Synonyms: wygryźć, wykolegować, wykopsać

Conjugation

Conjugation of wysiudać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wysiudać
future tense	1st	wysiudam			wysiudamy
	2nd	wysiudasz			wysiudacie
	3rd	wysiuda			wysiudają
	impersonal	wysiuda się
past tense	1st	wysiudałem, -(e)m wysiudał	wysiudałam, -(e)m wysiudała	wysiudałom, -(e)m wysiudało	wysiudaliśmy, -(e)śmy wysiudali	wysiudałyśmy, -(e)śmy wysiudały
	2nd	wysiudałeś, -(e)ś wysiudał	wysiudałaś, -(e)ś wysiudała	wysiudałoś, -(e)ś wysiudało	wysiudaliście, -(e)ście wysiudali	wysiudałyście, -(e)ście wysiudały
	3rd	wysiudał	wysiudała	wysiudało	wysiudali	wysiudały
	impersonal	wysiudano
conditional	1st	wysiudałbym, bym wysiudał	wysiudałabym, bym wysiudała	wysiudałobym, bym wysiudało	wysiudalibyśmy, byśmy wysiudali	wysiudałybyśmy, byśmy wysiudały
	2nd	wysiudałbyś, byś wysiudał	wysiudałabyś, byś wysiudała	wysiudałobyś, byś wysiudało	wysiudalibyście, byście wysiudali	wysiudałybyście, byście wysiudały
	3rd	wysiudałby, by wysiudał	wysiudałaby, by wysiudała	wysiudałoby, by wysiudało	wysiudaliby, by wysiudali	wysiudałyby, by wysiudały
	impersonal	wysiudano by
imperative	1st	niech wysiudam			wysiudajmy
	2nd	wysiudaj			wysiudajcie
	3rd	niech wysiuda			niech wysiudają
passive adjectival participle		wysiudany	wysiudana	wysiudane	wysiudani	wysiudane
anterior adverbial participle		wysiudawszy
verbal noun		wysiudanie

Further reading

• wysiudać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wysiudać in Polish dictionaries at PWN