yksinkertainen

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Finnish[edit]

Etymology[edit]

yksin (instructive plural) +‎ -kertainen; the sense "of one, unique" was the original sense, but the other senses are already found in Old Literary Finnish.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈyksinˌkertɑi̯nen/, [ˈyks̠iŋˌk̟e̞rt̪ɑ̝i̯ne̞n]
  • Rhymes: -ertɑinen
  • Syllabification(key): yk‧sin‧ker‧tai‧nen

Adjective[edit]

yksinkertainen (comparative yksinkertaisempi, superlative yksinkertaisin)

  1. simple, basic (uncomplicated)
  2. simple, plain (unrefined, without frills)
  3. simple, simple-minded (lacking mental capacity)
  4. (uncommon) of one, unique, single, singular
  5. (somewhat uncommon) one-time

Declension[edit]

Inflection of yksinkertainen (Kotus type 38/nainen, no gradation)
nominative yksinkertainen yksinkertaiset
genitive yksinkertaisen yksinkertaisten
yksinkertaisien
partitive yksinkertaista yksinkertaisia
illative yksinkertaiseen yksinkertaisiin
singular plural
nominative yksinkertainen yksinkertaiset
accusative nom. yksinkertainen yksinkertaiset
gen. yksinkertaisen
genitive yksinkertaisen yksinkertaisten
yksinkertaisien
partitive yksinkertaista yksinkertaisia
inessive yksinkertaisessa yksinkertaisissa
elative yksinkertaisesta yksinkertaisista
illative yksinkertaiseen yksinkertaisiin
adessive yksinkertaisella yksinkertaisilla
ablative yksinkertaiselta yksinkertaisilta
allative yksinkertaiselle yksinkertaisille
essive yksinkertaisena yksinkertaisina
translative yksinkertaiseksi yksinkertaisiksi
abessive yksinkertaisetta yksinkertaisitta
instructive yksinkertaisin
comitative yksinkertaisine
Possessive forms of yksinkertainen (Kotus type 38/nainen, no gradation)
Rare. Only used with substantive adjectives.
first-person singular possessor
singular plural
nominative yksinkertaiseni yksinkertaiseni
accusative nom. yksinkertaiseni yksinkertaiseni
gen. yksinkertaiseni
genitive yksinkertaiseni yksinkertaisteni
yksinkertaisieni
partitive yksinkertaistani yksinkertaisiani
inessive yksinkertaisessani yksinkertaisissani
elative yksinkertaisestani yksinkertaisistani
illative yksinkertaiseeni yksinkertaisiini
adessive yksinkertaisellani yksinkertaisillani
ablative yksinkertaiseltani yksinkertaisiltani
allative yksinkertaiselleni yksinkertaisilleni
essive yksinkertaisenani yksinkertaisinani
translative yksinkertaisekseni yksinkertaisikseni
abessive yksinkertaisettani yksinkertaisittani
instructive
comitative yksinkertaisineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative yksinkertaisesi yksinkertaisesi
accusative nom. yksinkertaisesi yksinkertaisesi
gen. yksinkertaisesi
genitive yksinkertaisesi yksinkertaistesi
yksinkertaisiesi
partitive yksinkertaistasi yksinkertaisiasi
inessive yksinkertaisessasi yksinkertaisissasi
elative yksinkertaisestasi yksinkertaisistasi
illative yksinkertaiseesi yksinkertaisiisi
adessive yksinkertaisellasi yksinkertaisillasi
ablative yksinkertaiseltasi yksinkertaisiltasi
allative yksinkertaisellesi yksinkertaisillesi
essive yksinkertaisenasi yksinkertaisinasi
translative yksinkertaiseksesi yksinkertaisiksesi
abessive yksinkertaisettasi yksinkertaisittasi
instructive
comitative yksinkertaisinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative yksinkertaisemme yksinkertaisemme
accusative nom. yksinkertaisemme yksinkertaisemme
gen. yksinkertaisemme
genitive yksinkertaisemme yksinkertaistemme
yksinkertaisiemme
partitive yksinkertaistamme yksinkertaisiamme
inessive yksinkertaisessamme yksinkertaisissamme
elative yksinkertaisestamme yksinkertaisistamme
illative yksinkertaiseemme yksinkertaisiimme
adessive yksinkertaisellamme yksinkertaisillamme
ablative yksinkertaiseltamme yksinkertaisiltamme
allative yksinkertaisellemme yksinkertaisillemme
essive yksinkertaisenamme yksinkertaisinamme
translative yksinkertaiseksemme yksinkertaisiksemme
abessive yksinkertaisettamme yksinkertaisittamme
instructive
comitative yksinkertaisinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative yksinkertaisenne yksinkertaisenne
accusative nom. yksinkertaisenne yksinkertaisenne
gen. yksinkertaisenne
genitive yksinkertaisenne yksinkertaistenne
yksinkertaisienne
partitive yksinkertaistanne yksinkertaisianne
inessive yksinkertaisessanne yksinkertaisissanne
elative yksinkertaisestanne yksinkertaisistanne
illative yksinkertaiseenne yksinkertaisiinne
adessive yksinkertaisellanne yksinkertaisillanne
ablative yksinkertaiseltanne yksinkertaisiltanne
allative yksinkertaisellenne yksinkertaisillenne
essive yksinkertaisenanne yksinkertaisinanne
translative yksinkertaiseksenne yksinkertaisiksenne
abessive yksinkertaisettanne yksinkertaisittanne
instructive
comitative yksinkertaisinenne
third-person possessor
singular plural
nominative yksinkertaisensa yksinkertaisensa
accusative nom. yksinkertaisensa yksinkertaisensa
gen. yksinkertaisensa
genitive yksinkertaisensa yksinkertaistensa
yksinkertaisiensa
partitive yksinkertaistaan
yksinkertaistansa
yksinkertaisiaan
yksinkertaisiansa
inessive yksinkertaisessaan
yksinkertaisessansa
yksinkertaisissaan
yksinkertaisissansa
elative yksinkertaisestaan
yksinkertaisestansa
yksinkertaisistaan
yksinkertaisistansa
illative yksinkertaiseensa yksinkertaisiinsa
adessive yksinkertaisellaan
yksinkertaisellansa
yksinkertaisillaan
yksinkertaisillansa
ablative yksinkertaiseltaan
yksinkertaiseltansa
yksinkertaisiltaan
yksinkertaisiltansa
allative yksinkertaiselleen
yksinkertaisellensa
yksinkertaisilleen
yksinkertaisillensa
essive yksinkertaisenaan
yksinkertaisenansa
yksinkertaisinaan
yksinkertaisinansa
translative yksinkertaisekseen
yksinkertaiseksensa
yksinkertaisikseen
yksinkertaisiksensa
abessive yksinkertaisettaan
yksinkertaisettansa
yksinkertaisittaan
yksinkertaisittansa
instructive
comitative yksinkertaisineen
yksinkertaisinensa

Derived terms[edit]

Further reading[edit]