zagoić

Polish

Etymology

From za- +‎ goić.

Pronunciation

• IPA^(key): /zaˈɡɔ.it͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔit͡ɕ
• Syllabification: za‧go‧ić

Verb

zagoić pf (imperfective goić)

1. (transitive) to heal (e.g. a cut or wound)
2. (transitive, figurative, literary) to calm, to heal (problems or suffering)
3. (reflexive with się) to cicatrize, to scab over

Conjugation

Conjugation of zagoić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zagoić
future tense	1st	zagoję			zagoimy
	2nd	zagoisz			zagoicie
	3rd	zagoi			zagoją
	impersonal	zagoi się
past tense	1st	zagoiłem, -(e)m zagoił	zagoiłam, -(e)m zagoiła	zagoiłom, -(e)m zagoiło	zagoiliśmy, -(e)śmy zagoili	zagoiłyśmy, -(e)śmy zagoiły
	2nd	zagoiłeś, -(e)ś zagoił	zagoiłaś, -(e)ś zagoiła	zagoiłoś, -(e)ś zagoiło	zagoiliście, -(e)ście zagoili	zagoiłyście, -(e)ście zagoiły
	3rd	zagoił	zagoiła	zagoiło	zagoili	zagoiły
	impersonal	zagojono
conditional	1st	zagoiłbym, bym zagoił	zagoiłabym, bym zagoiła	zagoiłobym, bym zagoiło	zagoilibyśmy, byśmy zagoili	zagoiłybyśmy, byśmy zagoiły
	2nd	zagoiłbyś, byś zagoił	zagoiłabyś, byś zagoiła	zagoiłobyś, byś zagoiło	zagoilibyście, byście zagoili	zagoiłybyście, byście zagoiły
	3rd	zagoiłby, by zagoił	zagoiłaby, by zagoiła	zagoiłoby, by zagoiło	zagoiliby, by zagoili	zagoiłyby, by zagoiły
	impersonal	zagojono by
imperative	1st	niech zagoję			zagójmy
	2nd	zagój			zagójcie
	3rd	niech zagoi			niech zagoją
passive adjectival participle		zagojony	zagojona	zagojone	zagojeni	zagojone
anterior adverbial participle		zagoiwszy
verbal noun		zagojenie

Further reading

• zagoić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zagoić in Polish dictionaries at PWN