zaplamić

Polish

Etymology

From za- +‎ plamić.

Pronunciation

• IPA^(key): /zaˈpla.mit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -amit͡ɕ
• Syllabification: za‧pla‧mić

Verb

zaplamić pf (imperfective plamić)

1. (transitive) to stain, to soil

Conjugation

Conjugation of zaplamić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zaplamić
future tense	1st	zaplamię			zaplamimy
	2nd	zaplamisz			zaplamicie
	3rd	zaplami			zaplamią
	impersonal	zaplami się
past tense	1st	zaplamiłem, -(e)m zaplamił	zaplamiłam, -(e)m zaplamiła	zaplamiłom, -(e)m zaplamiło	zaplamiliśmy, -(e)śmy zaplamili	zaplamiłyśmy, -(e)śmy zaplamiły
	2nd	zaplamiłeś, -(e)ś zaplamił	zaplamiłaś, -(e)ś zaplamiła	zaplamiłoś, -(e)ś zaplamiło	zaplamiliście, -(e)ście zaplamili	zaplamiłyście, -(e)ście zaplamiły
	3rd	zaplamił	zaplamiła	zaplamiło	zaplamili	zaplamiły
	impersonal	zaplamiono
conditional	1st	zaplamiłbym, bym zaplamił	zaplamiłabym, bym zaplamiła	zaplamiłobym, bym zaplamiło	zaplamilibyśmy, byśmy zaplamili	zaplamiłybyśmy, byśmy zaplamiły
	2nd	zaplamiłbyś, byś zaplamił	zaplamiłabyś, byś zaplamiła	zaplamiłobyś, byś zaplamiło	zaplamilibyście, byście zaplamili	zaplamiłybyście, byście zaplamiły
	3rd	zaplamiłby, by zaplamił	zaplamiłaby, by zaplamiła	zaplamiłoby, by zaplamiło	zaplamiliby, by zaplamili	zaplamiłyby, by zaplamiły
	impersonal	zaplamiono by
imperative	1st	niech zaplamię			zaplammy
	2nd	zaplam			zaplamcie
	3rd	niech zaplami			niech zaplamią
passive adjectival participle		zaplamiony	zaplamiona	zaplamione	zaplamieni	zaplamione
anterior adverbial participle		zaplamiwszy
verbal noun		zaplamienie

Further reading

• zaplamić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zaplamić in Polish dictionaries at PWN