zarumienić

Polish

Etymology

From za- +‎ rumienić.

Pronunciation

• IPA^(key): /za.ruˈmjɛ.ɲit͡ɕ/
• Rhymes: -ɛɲit͡ɕ
• Syllabification: za‧ru‧mie‧nić

Verb

zarumienić pf (imperfective rumienić)

1. (transitive) to make ruddy
2. (transitive, cooking) to brown
3. (reflexive with się) to blush, to flush
4. (reflexive with się, cooking) to brown, to go brown

Conjugation

Conjugation of zarumienić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zarumienić
future tense	1st	zarumienię			zarumienimy
	2nd	zarumienisz			zarumienicie
	3rd	zarumieni			zarumienią
	impersonal	zarumieni się
past tense	1st	zarumieniłem, -(e)m zarumienił	zarumieniłam, -(e)m zarumieniła	zarumieniłom, -(e)m zarumieniło	zarumieniliśmy, -(e)śmy zarumienili	zarumieniłyśmy, -(e)śmy zarumieniły
	2nd	zarumieniłeś, -(e)ś zarumienił	zarumieniłaś, -(e)ś zarumieniła	zarumieniłoś, -(e)ś zarumieniło	zarumieniliście, -(e)ście zarumienili	zarumieniłyście, -(e)ście zarumieniły
	3rd	zarumienił	zarumieniła	zarumieniło	zarumienili	zarumieniły
	impersonal	zarumieniono
conditional	1st	zarumieniłbym, bym zarumienił	zarumieniłabym, bym zarumieniła	zarumieniłobym, bym zarumieniło	zarumienilibyśmy, byśmy zarumienili	zarumieniłybyśmy, byśmy zarumieniły
	2nd	zarumieniłbyś, byś zarumienił	zarumieniłabyś, byś zarumieniła	zarumieniłobyś, byś zarumieniło	zarumienilibyście, byście zarumienili	zarumieniłybyście, byście zarumieniły
	3rd	zarumieniłby, by zarumienił	zarumieniłaby, by zarumieniła	zarumieniłoby, by zarumieniło	zarumieniliby, by zarumienili	zarumieniłyby, by zarumieniły
	impersonal	zarumieniono by
imperative	1st	niech zarumienię			zarumieńmy
	2nd	zarumień			zarumieńcie
	3rd	niech zarumieni			niech zarumienią
passive adjectival participle		zarumieniony	zarumieniona	zarumienione	zarumienieni	zarumienione
anterior adverbial participle		zarumieniwszy
verbal noun		zarumienienie

Further reading

• zarumienić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zarumienić in Polish dictionaries at PWN