zdrajca

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: zdrajcą

Polish[edit]

Etymology[edit]

From zdradzić +‎ -ca.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈzdraj.t͡sa/
  • (file)
  • Rhymes: -ajt͡sa
  • Syllabification: zdraj‧ca

Noun[edit]

zdrajca m pers (female equivalent zdrajczyni)

  1. traitor, turncoat (one who violates allegiance and betrays one's country)
    Synonyms: judasz, renegat
  2. (of ideals, values) betrayer, traitor
    Synonyms: renegat, zaprzaniec
  3. fraud (one who performs fraud)
    Synonyms: oszust, szachraj, szalbierz

Declension[edit]

Derived terms[edit]

adjective

Related terms[edit]

adjectives
adverbs
nouns
verbs

Further reading[edit]

  • zdrajca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zdrajca in Polish dictionaries at PWN