zindelijk

Dutch

Etymology

From older zinnelijk, from Middle Dutch sinnelijc, sinlijc.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈzɪn.də.lək/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: zin‧de‧lijk

Adjective

zindelijk (comparative zindelijker, superlative zindelijkst)

1. clean, tidy
2. housebroken, potty-trained

Inflection

Declension of zindelijk
uninflected	zindelijk
inflected	zindelijke
comparative	zindelijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		zindelijk	zindelijker	het zindelijkst het zindelijkste
indefinite	m./f. sing.	zindelijke	zindelijkere	zindelijkste
	n. sing.	zindelijk	zindelijker	zindelijkste
	plural	zindelijke	zindelijkere	zindelijkste
definite		zindelijke	zindelijkere	zindelijkste
partitive		zindelijks	zindelijkers	—

Derived terms

• zindelijkheid