zwykły

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *sъvyklъ. By surface analysis, zwyknąć +‎ -ły. First attested in the 15th century.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /zvɨkɫɨː/
  • IPA(key): (15th CE) /zvɨkɫɨ/

Adjective

[edit]

zwykły

  1. (attested in Lesser Poland) usual (same as always)
    • 1907 [c. 1470], Jakub Parkoszowic, edited by Jan Łoś, Traktat o ortografii polskiej[1], Żurawica, Świętokrzyskie Voivodeship, Krakow, page 413:
      Gdze c glossu meec ne bødze, v masto gego tham k sszøndze,... ale gdze c svoy glos meva, sviklem pysmem calo tak da
      [Gdzie c głosu mieć nie będzie, w miasto jego tam k siędzie,... ale gdzie c swoj głos miewa, zwykłem pismem cało tak da]
    • 1901 [End of the 15th century], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume II, page 320:
      Sznamyona, myla fratres, szącz dzywi nyeszlychane any tesz szwikle signa dicuntur miracula insolita
      [Znamiona, miła fratres, sąć dziwy niesłychane ani też zwykłe signa dicuntur miracula insolita]
  2. (attested in Lesser Poland) common (widely accetped)
    • 1895 [Fifteenth century], Franciszek Piekosiński, editor, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich. Kodeks Działyńskich I[2], Lesser Poland, page 66:
      Ten naganyony dw starczv swego rodzaya obyczayem dawnym po oczczv a drvgv dw starczv gynszego rodu... obyczayem swyklym (more consueto) kv otrzymanyv prawa riczerskyego ma wyescz
      [Ten naganiony dwu starcu swego rodzaja obyczajem dawnym po oćcu a drugu dwu starcu jinszego rodu... obyczajem zwykłym (more consueto) ku otrzymaniu prawa rycerskiego ma wieść]

Descendants

[edit]
  • Polish: zwykły
  • Silesian: zwykły

References

[edit]
  • Boryś, Wiesław (2005) “zwykły”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
  • Mańczak, Witold (2017) “zwykły”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “zwykły”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish zwykły. By surface analysis, zwyknąć +‎ -ły.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈzvɘk.wɘ/
  • (Middle Polish) IPA(key): /ˈzvɨk.ɫɨ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘkwɘ
  • Syllabification: zwyk‧ły

Adjective

[edit]

zwykły (comparative zwyklejszy, superlative najzwyklejszy, derived adverb zwykle)

  1. common, normal, ordinary, usual (not characteristic or distinguishable)
    Synonyms: normalny, zwyczajny
    Antonyms: niezwykły, oryginalny, osobliwy
  2. (colloquial) usual (obvious or typical)
    Synonym: zwyczajny
  3. usual (same as always)
    Synonym: normalny
  4. usual, common (most frequently found)
  5. (obsolete) characteristic (marking someone; belonging to someone's character)
    Synonym: charakterystyczny
  6. (obsolete) accustomed, used to
    Synonym: przyzwyczajony

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]
nouns

Trivia

[edit]

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), zwykły is one of the most used words in Polish, appearing 26 times in scientific texts, 0 times in news, 4 times in essays, 22 times in fiction, and 28 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 80 times, making it the 810th most common word in a corpus of 500,000 words.[1]

References

[edit]
  1. ^ Ida Kurcz (1990) “zwykły”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language] (in Polish), volume 2, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 793

Further reading

[edit]
  • zwykły in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zwykły in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “zwykły”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • ZWYKŁY”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 05.08.2009
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “zwykły”, in Słownik języka polskiego
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “zwykły”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
  • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1927), “zwykły”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 8, Warsaw, page 668
  • zwykły in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Silesian

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish zwykły. By surface analysis, zwyknōnć +‎ -ły.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈzvɪkwɪ/
  • Rhymes: -ɪkwɪ
  • Syllabification: zwy‧kły

Adjective

[edit]

zwykły (derived adverb zwykle)

  1. common, normal, ordinary, usual

Declension

[edit]

Further reading

[edit]