ακομπανιάρω

Greek

Etymology

Borrowed from Italian accompagnare (“to accompany”).

Pronunciation

• IPA^(key): /a.kom.paˈɲa.ɾo/
• Hyphenation: α‧κο‧μπα‧νιά‧ρω
• Hyphenation: α‧κομ‧πα‧νιά‧ρω

Verb

ακομπανιάρω • (akompaniáro) (past ακομπανιάρισα, passive ακομπανιάρομαι)

1. (music) to accompany

Conjugation

ακομπανιάρω   ακομπανιάρομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	ακομπανιάρω	ακομπανιάρω	ακομπανιάρομαι	ακομπανιαριστώ
2 sg	ακομπανιάρεις	ακομπανιάρεις	ακομπανιάρεσαι	ακομπανιαριστείς
3 sg	ακομπανιάρει	ακομπανιάρει	ακομπανιάρεται	ακομπανιαριστεί
1 pl	ακομπανιάρουμε, [‑ομε]	ακομπανιάρουμε, [‑ομε]	ακομπανιαριζόμαστε	ακομπανιαριστούμε
2 pl	ακομπανιάρετε	ακομπανιάρετε	ακομπανιάρεστε, ακομπανιαριζόσαστε	ακομπανιαριστείτε
3 pl	ακομπανιάρουν(ε)	ακομπανιάρουν(ε)	ακομπανιάρονται	ακομπανιαριστούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	ακομπανιάριζα	ακομπανιάρισα	ακομπανιαριζόμουν(α)	ακομπανιαρίστηκα
2 sg	ακομπανιάριζες	ακομπανιάρισες	ακομπανιαριζόσουν(α)	ακομπανιαρίστηκες
3 sg	ακομπανιάριζε	ακομπανιάρισε	ακομπανιαριζόταν(ε)	ακομπανιαρίστηκε
1 pl	ακομπανιάραμε	ακομπανιάραμε	ακομπανιαριζόμασταν, (‑όμαστε)	ακομπανιαριστήκαμε
2 pl	ακομπανιάρατε	ακομπανιάρατε	ακομπανιαριζόσασταν, (‑όσαστε)	ακομπανιαριστήκατε
3 pl	ακομπανιάριζαν, ακομπανιάραν(ε)	ακομπανιάρισαν, ακομπανιάραν(ε)	ακομπανιάρονταν, (ακομπανιαριζόντουσαν)	ακομπανιαρίστηκαν, ακομπανιαριστήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα ακομπανιάρω ➤	θα ακομπανιάρω ➤	θα ακομπανιάρομαι ➤	θα ακομπανιαριστώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα ακομπανιάρεις, …	θα ακομπανιάρεις, …	θα ακομπανιάρεσαι, …	θα ακομπανιαριστείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … ακομπανιάρει   έχω, έχεις, … ακομπανιαρισμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … ακομπανιαριστεί   είμαι, είσαι, … ακομπανιαρισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … ακομπανιάρει   είχα, είχες, … ακομπανιαρισμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … ακομπανιαριστεί   ήμουν, ήσουν, … ακομπανιαρισμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … ακομπανιάρει   θα έχω, θα έχεις, … ακομπανιαρισμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … ακομπανιαριστεί   θα είμαι, θα είσαι, … ακομπανιαρισμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	ακομπανιάριζε	ακομπανιάρισε	—	(ακομπανιαρίσου)
2 pl	ακομπανιάρετε	ακομπανιάρετε	ακομπανιάρεστε	ακομπανιαριστείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	ακομπανιάροντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας ακομπανιάρει ➤		ακομπανιαρισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	ακομπανιάρει		ακομπανιαριστεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• ακομπανιάρισμα n (akompaniárisma, “accompanying”)
• ακομπανιαμέντο n (akompaniaménto, “accompaniment”)
• ακομπανιατέρ m (akompaniatér, “accompanist”), ακομπανιατρίς f (akompaniatrís)