απελπίζω

Greek

Verb

απελπίζω • (apelpízo) (past απέλπισα, passive απελπίζομαι)

1. to make someone despair, to desolate

Conjugation

απελπίζω   απελπίζομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	απελπίζω	απελπίσω	απελπίζομαι	απελπιστώ
2 sg	απελπίζεις	απελπίσεις	απελπίζεσαι	απελπιστείς
3 sg	απελπίζει	απελπίσει	απελπίζεται	απελπιστεί
1 pl	απελπίζουμε, [‑ομε]	απελπίσουμε, [‑ομε]	απελπισόμαστε	απελπιστούμε
2 pl	απελπίζετε	απελπίσετε	απελπίζεστε, απελπισόσαστε	απελπιστείτε
3 pl	απελπίζουν(ε)	απελπίσουν(ε)	απελπίζονται	απελπιστούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	απέλπιζα	απέλπισα	απελπισόμουν(α)	απελπίστηκα
2 sg	απέλπιζες	απέλπισες	απελπισόσουν(α)	απελπίστηκες
3 sg	απέλπιζε	απέλπισε	απελπισόταν(ε)	απελπίστηκε
1 pl	απελπίζαμε	απελπίσαμε	απελπισόμασταν, (‑όμαστε)	απελπιστήκαμε
2 pl	απελπίζατε	απελπίσατε	απελπισόσασταν, (‑όσαστε)	απελπιστήκατε
3 pl	απέλπιζαν, απελπίζαν(ε)	απέλπισαν, απελπίσαν(ε)	απελπίζονταν, (απελπισόντουσαν)	απελπίστηκαν, απελπιστήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα απελπίζω ➤	θα απελπίσω ➤	θα απελπίζομαι ➤	θα απελπιστώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα απελπίζεις, …	θα απελπίσεις, …	θα απελπίζεσαι, …	θα απελπιστείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … απελπίσει   έχω, έχεις, … απελπισμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … απελπιστεί   είμαι, είσαι, … απελπισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … απελπίσει   είχα, είχες, … απελπισμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … απελπιστεί   ήμουν, ήσουν, … απελπισμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … απελπίσει   θα έχω, θα έχεις, … απελπισμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … απελπιστεί   θα είμαι, θα είσαι, … απελπισμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	απέλπιζε	απέλπισε	—	απελπίσου
2 pl	απελπίζετε	απελπίστε	απελπίζεστε	απελπιστείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	απελπίζοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας απελπίσει ➤		απελπισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	απελπίσει		απελπιστεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• see: απελπισία f (apelpisía, “despair”)