επίπεδο

Greek

Etymology 1

From Ancient Greek ἐπίπεδον (epípedon).

Noun

επίπεδο • (epípedo) n (plural επίπεδα)

1. (geometry) plane, level
2. standard, level

   διανοητικό επίπεδο (intellectual level)

Declension

declension of επίπεδο

case     \     number	singular	plural
nominative	επίπεδο •	επίπεδα •
genitive	επιπέδου •,  επίπεδου •	επιπέδων •
accusative	επίπεδο •	επίπεδα •
vocative	επίπεδο •	επίπεδα •

Derived terms

• συνεπίπεδος (synepípedos)

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Adjective

επίπεδο • (epípedo)

1. Accusative masculine singular form of επίπεδος (epípedos).
2. Nominative, accusative and vocative neuter singular form of επίπεδος (epípedos).

Further reading

• επίπεδο - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.