καταραμένος

See also: κατηραμένος

Greek

Etymology

Perfect participle of καταριέμαι (katariémai), a verb without active form. Inherited from Byzantine Greek καταραμένος (kataraménos), from Ancient Greek κατηραμένος (katēraménos), perfect participle of verb καταράομαι (kataráomai) / καταρῶμαι (katarômai).

Pronunciation

• IPA^(key): /ka.ta.ɾaˈme.nos/
• Hyphenation: κα‧τα‧ρα‧μέ\νος

Participle

καταραμένος • (kataraménos) m (feminine καταραμένη, neuter καταραμένο)

1. damned, confounded, accursed, cursed

   καταραμένη ώρα ― kataraméni óra ― cursed moment/hour

   καταραμένοι ποιητές ― kataraménoi poiités ― poètes maudits (accursed poets)

Declension

Declension of καταραμένος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	καταραμένος •	καταραμένη •	καταραμένο •	καταραμένοι •	καταραμένες •	καταραμένα •
genitive	καταραμένου •	καταραμένης •	καταραμένου •	καταραμένων •	καταραμένων •	καταραμένων •
accusative	καταραμένο •	καταραμένη •	καταραμένο •	καταραμένους •	καταραμένες •	καταραμένα •
vocative	καταραμένε •	καταραμένη •	καταραμένο •	καταραμένοι •	καταραμένες •	καταραμένα •

Synonyms

• κατάρατος (katáratos) (folksy)
• επάρατος (epáratos) (formal)
• αναθεματισμένος (anathematisménos, “accursed, damned”)
• αφορισμένος (aforisménos, “excommunicated, accursed”)

Related terms

• κατηραμένος όφις (katiraménos ófis)

See also

• καταραμένοι ποιητές on Wikipedia.Wikipedia (poètes maudits)