նախատինք
Jump to navigation
Jump to search
Armenian
[edit]Alternative forms
[edit]- նախատանք (naxatankʻ)
Etymology
[edit]From Old Armenian նախատինք (naxatinkʻ); see it for more.
Pronunciation
[edit]- (Eastern Armenian) IPA(key): /nɑχɑˈtinkʰ/, [nɑχɑtíŋkʰ]
- (Western Armenian) IPA(key): /nɑχɑˈdink/, [nɑχɑdíŋkʰ]
- Hyphenation: նա‧խա‧տինք
Noun
[edit]նախատինք • (naxatinkʻ)
Declension
[edit]| i-type, inanimate (Eastern Armenian) | ||||
|---|---|---|---|---|
| singular | plural | |||
| nominative | նախատինք (naxatinkʻ) | նախատինքներ (naxatinkʻner) | ||
| dative | նախատինքի (naxatinkʻi) | նախատինքների (naxatinkʻneri) | ||
| ablative | նախատինքից (naxatinkʻicʻ) | նախատինքներից (naxatinkʻnericʻ) | ||
| instrumental | նախատինքով (naxatinkʻov) | նախատինքներով (naxatinkʻnerov) | ||
| locative | նախատինքում (naxatinkʻum) | նախատինքներում (naxatinkʻnerum) | ||
| definite forms | ||||
| nominative | նախատինքը/նախատինքն (naxatinkʻə/naxatinkʻn) | նախատինքները/նախատինքներն (naxatinkʻnerə/naxatinkʻnern) | ||
| dative | նախատինքին (naxatinkʻin) | նախատինքներին (naxatinkʻnerin) | ||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | նախատինքս (naxatinkʻs) | նախատինքներս (naxatinkʻners) | ||
| dative | նախատինքիս (naxatinkʻis) | նախատինքներիս (naxatinkʻneris) | ||
| ablative | նախատինքիցս (naxatinkʻicʻs) | նախատինքներիցս (naxatinkʻnericʻs) | ||
| instrumental | նախատինքովս (naxatinkʻovs) | նախատինքներովս (naxatinkʻnerovs) | ||
| locative | նախատինքումս (naxatinkʻums) | նախատինքներումս (naxatinkʻnerums) | ||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | նախատինքդ (naxatinkʻd) | նախատինքներդ (naxatinkʻnerd) | ||
| dative | նախատինքիդ (naxatinkʻid) | նախատինքներիդ (naxatinkʻnerid) | ||
| ablative | նախատինքիցդ (naxatinkʻicʻd) | նախատինքներիցդ (naxatinkʻnericʻd) | ||
| instrumental | նախատինքովդ (naxatinkʻovd) | նախատինքներովդ (naxatinkʻnerovd) | ||
| locative | նախատինքումդ (naxatinkʻumd) | նախատինքներումդ (naxatinkʻnerumd) | ||
Old Armenian
[edit]Alternative forms
[edit]- նախատանք (naxatankʻ)
Etymology
[edit]From նախատեմ (naxatem) + -ինք (-inkʻ).
Noun
[edit]նախատինք • (naxatinkʻ) pl
- wrong, affront, injury, offence, outrage
- նախատինս դնել, գործել ումեք ― naxatins dnel, gorcel umekʻ ― to affront, to wrong, to insult, to disgrace, to dishonour
- blame, reproach, censure
- shame, dishonour, opprobrium, infamy, ignominy
- լինել նախատինք ազգաց ― linel naxatinkʻ azgacʻ ― to become the scorn of nations
- բառնալ զնախատինս ― baṙnal znaxatins ― to wipe off the ignominy
- ի նախատինս քո ― i naxatins kʻo ― for thy shame
Descendants
[edit]- Armenian: նախատինք (naxatinkʻ)
References
[edit]- Petrosean, Matatʻeay (1879) “նախատինք”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “նախատինք”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy