κατάληξη
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Etymology[edit]
From Greek κατάληξις (katálēxis).
Noun[edit]
κατάληξη • (katálixi) f (plural καταλήξεις)
Declension[edit]
declension of κατάληξη
| case \ number | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | κατάληξη • | καταλήξεις • | |
| genitive | κατάληξης • | καταλήξεων • | |
| accusative | κατάληξη • | καταλήξεις • | |
| vocative | κατάληξη • | καταλήξεις • | |
| Older or formal genitive singular: καταλήξεως • | |||
Related terms[edit]
- ακατάληκτος (akatáliktos, “without end”)