տանել

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Armenian տանիմ (tanim).

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

տանել (tanel)

  1. (transitive) to carry; to carry away or off, to take away; to lead
    դպրոց տանելdprocʻ tanelto take to school
    ո՞ւր ես ինձ տանումu?r es inj tanumwhere are you taking me?
  2. (transitive) to tolerate, to endure, to stand, to brook
    ես իրեն տանել չեմ կարողes iren tanel čʻem karoġI can't stand him
  3. (transitive) to beat (in a game)
    Բարսելոնան էլի տարավBarselonan ēli taravBarcelona won again

Inflection

[edit]
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular (singulare tantum)
nominative տանել (tanel)
dative տանելու (tanelu)
ablative տանելուց (tanelucʻ)
instrumental տանելով (tanelov)
locative տանելում (tanelum)
definite forms
nominative տանելը/տանելն (tanelə/taneln)
dative տանելուն (tanelun)
1st person possessive forms (my)
nominative տանելս (tanels)
dative տանելուս (tanelus)
ablative տանելուցս (tanelucʻs)
instrumental տանելովս (tanelovs)
locative տանելումս (tanelums)
2nd person possessive forms (your)
nominative տանելդ (taneld)
dative տանելուդ (tanelud)
ablative տանելուցդ (tanelucʻd)
instrumental տանելովդ (tanelovd)
locative տանելումդ (tanelumd)

Old Armenian

[edit]

Verb

[edit]

տանել (tanel)

  1. infinitive of տանիմ (tanim)

Declension

[edit]