adam

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Afar

[edit]

Etymology 1

[edit]

From Arabic آدَم (ʔādam).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈadam/ [ˈʔʌdʌm]
  • Hyphenation: a‧dam

Noun

[edit]

ádam m 

  1. human
Declension
[edit]
Declension of ádam
absolutive ádam
predicative ádama
subjective ádam
genitive ádam
Postpositioned forms
l-case ádamal
k-case ádamak
t-case ádamat
h-case ádamah

Etymology 2

[edit]

See the etymology of the corresponding lemma form.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /aˈdam/ [ʔʌˈdʌm]
  • Hyphenation: a‧dam

Verb

[edit]

adám

  1. imperative singular of adamé

References

[edit]
  • Mohamed Hassan Kamil (2015) L’afar: description grammaticale d’une langue couchitique (Djibouti, Erythrée et Ethiopie)[2], Paris: Université Sorbonne Paris Cité (doctoral thesis), page 51

Azerbaijani

[edit]

Etymology

[edit]

From Arabic آدَم (ʔādam), from Hebrew אָדָם (âdâm); see the latter for more.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ɑˈdɑm/
  • Audio (Baku):(file)
  • Hyphenation: a‧adam

Noun

[edit]

adam (definite accusative adamı, plural adamlar)

  1. human, person
  2. someone, somebody, an important person
    Adam olub, bizi daha saymır.
    [S/he] has become someone, doesn't respect us anymore.

Declension

[edit]
    Declension of adam
singular plural
nominative adam
adamlar
definite accusative adamı
adamları
dative adama
adamlara
locative adamda
adamlarda
ablative adamdan
adamlardan
definite genitive adamın
adamların
    Possessive forms of adam
nominative
singular plural
mənim (my) adamım adamlarım
sənin (your) adamın adamların
onun (his/her/its) adamı adamları
bizim (our) adamımız adamlarımız
sizin (your) adamınız adamlarınız
onların (their) adamı or adamları adamları
accusative
singular plural
mənim (my) adamımı adamlarımı
sənin (your) adamını adamlarını
onun (his/her/its) adamını adamlarını
bizim (our) adamımızı adamlarımızı
sizin (your) adamınızı adamlarınızı
onların (their) adamını or adamlarını adamlarını
dative
singular plural
mənim (my) adamıma adamlarıma
sənin (your) adamına adamlarına
onun (his/her/its) adamına adamlarına
bizim (our) adamımıza adamlarımıza
sizin (your) adamınıza adamlarınıza
onların (their) adamına or adamlarına adamlarına
locative
singular plural
mənim (my) adamımda adamlarımda
sənin (your) adamında adamlarında
onun (his/her/its) adamında adamlarında
bizim (our) adamımızda adamlarımızda
sizin (your) adamınızda adamlarınızda
onların (their) adamında or adamlarında adamlarında
ablative
singular plural
mənim (my) adamımdan adamlarımdan
sənin (your) adamından adamlarından
onun (his/her/its) adamından adamlarından
bizim (our) adamımızdan adamlarımızdan
sizin (your) adamınızdan adamlarınızdan
onların (their) adamından or adamlarından adamlarından
genitive
singular plural
mənim (my) adamımın adamlarımın
sənin (your) adamının adamlarının
onun (his/her/its) adamının adamlarının
bizim (our) adamımızın adamlarımızın
sizin (your) adamınızın adamlarınızın
onların (their) adamının or adamlarının adamlarının

Synonyms

[edit]

Derived terms

[edit]

Pronoun

[edit]

adam

  1. (indefinite personal pronoun) Any person (applying to people in general).
    Adama neçə dəfə deyərlər ki, gecikmə?!How many times should one be told not to be late?!
    Adama daha heç nə lazım deyil.One doesn't need anything else.

Declension

[edit]
    Declension of adam
singular plural
nominative adam
adamlar
definite accusative adamı
adamları
dative adama
adamlara
locative adamda
adamlarda
ablative adamdan
adamlardan
definite genitive adamın
adamların
    Possessive forms of adam
nominative
singular plural
mənim (my) adamım adamlarım
sənin (your) adamın adamların
onun (his/her/its) adamı adamları
bizim (our) adamımız adamlarımız
sizin (your) adamınız adamlarınız
onların (their) adamı or adamları adamları
accusative
singular plural
mənim (my) adamımı adamlarımı
sənin (your) adamını adamlarını
onun (his/her/its) adamını adamlarını
bizim (our) adamımızı adamlarımızı
sizin (your) adamınızı adamlarınızı
onların (their) adamını or adamlarını adamlarını
dative
singular plural
mənim (my) adamıma adamlarıma
sənin (your) adamına adamlarına
onun (his/her/its) adamına adamlarına
bizim (our) adamımıza adamlarımıza
sizin (your) adamınıza adamlarınıza
onların (their) adamına or adamlarına adamlarına
locative
singular plural
mənim (my) adamımda adamlarımda
sənin (your) adamında adamlarında
onun (his/her/its) adamında adamlarında
bizim (our) adamımızda adamlarımızda
sizin (your) adamınızda adamlarınızda
onların (their) adamında or adamlarında adamlarında
ablative
singular plural
mənim (my) adamımdan adamlarımdan
sənin (your) adamından adamlarından
onun (his/her/its) adamından adamlarından
bizim (our) adamımızdan adamlarımızdan
sizin (your) adamınızdan adamlarınızdan
onların (their) adamından or adamlarından adamlarından
genitive
singular plural
mənim (my) adamımın adamlarımın
sənin (your) adamının adamlarının
onun (his/her/its) adamının adamlarının
bizim (our) adamımızın adamlarımızın
sizin (your) adamınızın adamlarınızın
onların (their) adamının or adamlarının adamlarının

References

[edit]

Crimean Tatar

[edit]

Etymology

[edit]

From Arabic آدَم (ʔādam)

Noun

[edit]

adam

  1. human, person
  2. husband

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]

References

[edit]

Gothic

[edit]

Romanization

[edit]

adam

  1. Romanization of 𐌰𐌳𐌰𐌼

Kalasha

[edit]

Noun

[edit]

adam

  1. body
  2. A piece (of something)

Kavalan

[edit]

Noun

[edit]

adam

  1. bird

Norwegian Bokmål

[edit]

Noun

[edit]

adam

  1. Certain properties of a person, often derived from the biblical story
    Den gamle adam (sinful human nature, literally the old adam)
    Adams drakt or adamsdrakt (to be naked, literally Adam's costume)
  2. Used in sayings and proverbs
    Hvor lenge var Adam i paradis? (Happiness is often short-lived, literally How long was Adam in Paradise?)

Norwegian Nynorsk

[edit]

Etymology

[edit]

From the name of Adam in the book of Genesis.

Noun

[edit]

adam m (definite singular adamen, indefinite plural adamar, definite plural adamane)

  1. (metonymically) man
    Coordinate term: eva
  2. (figurative) original sin or human frailty
    Synonym: arvesynd

Derived terms

[edit]

References

[edit]

Anagrams

[edit]

Turkish

[edit]

Etymology

[edit]

From Ottoman Turkish آدم,[1] from Arabic آدَم (ʔādam), from Proto-Semitic *ʾadm-; cognates with Hebrew אָדָם (âdâm), Akkadian 𒁁𒈪 (adamu), Ugaritic 𐎀𐎄𐎎 (ảdm).[2]

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

adam (definite accusative adamı, plural adamlar)

  1. human
  2. man (adult human male)

Declension

[edit]
Inflection
Nominative adam
Definite accusative adamı
Singular Plural
Nominative adam adamlar
Definite accusative adamı adamları
Dative adama adamlara
Locative adamda adamlarda
Ablative adamdan adamlardan
Genitive adamın adamların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular adamım adamlarım
2nd singular adamın adamların
3rd singular adamı adamları
1st plural adamımız adamlarımız
2nd plural adamınız adamlarınız
3rd plural adamları adamları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular adamımı adamlarımı
2nd singular adamını adamlarını
3rd singular adamını adamlarını
1st plural adamımızı adamlarımızı
2nd plural adamınızı adamlarınızı
3rd plural adamlarını adamlarını
Dative
Singular Plural
1st singular adamıma adamlarıma
2nd singular adamına adamlarına
3rd singular adamına adamlarına
1st plural adamımıza adamlarımıza
2nd plural adamınıza adamlarınıza
3rd plural adamlarına adamlarına
Locative
Singular Plural
1st singular adamımda adamlarımda
2nd singular adamında adamlarında
3rd singular adamında adamlarında
1st plural adamımızda adamlarımızda
2nd plural adamınızda adamlarınızda
3rd plural adamlarında adamlarında
Ablative
Singular Plural
1st singular adamımdan adamlarımdan
2nd singular adamından adamlarından
3rd singular adamından adamlarından
1st plural adamımızdan adamlarımızdan
2nd plural adamınızdan adamlarınızdan
3rd plural adamlarından adamlarından
Genitive
Singular Plural
1st singular adamımın adamlarımın
2nd singular adamının adamlarının
3rd singular adamının adamlarının
1st plural adamımızın adamlarımızın
2nd plural adamınızın adamlarınızın
3rd plural adamlarının adamlarının
Predicative forms
Singular Plural
1st singular adamım adamlarım
2nd singular adamsın adamlarsın
3rd singular adam
adamdır
adamlar
adamlardır
1st plural adamız adamlarız
2nd plural adamsınız adamlarsınız
3rd plural adamlar adamlardır

Synonyms

[edit]

Antonyms

[edit]

Derived terms

[edit]
Compound nouns
Compounds
Idioms and proverbs
[edit]

References

[edit]
  1. ^ Redhouse, James W. (1890) “آدم”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 51
  2. ^ “Proto-Semitic Root *ʔadam-; Number 2641” in Georgiy Starostin, Tower of Babel, Copyright 1998-2003 by S. Starostin.

Further reading

[edit]