adoptieren
Jump to navigation
Jump to search
German[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
adoptieren (weak, third-person singular present adoptiert, past tense adoptierte, past participle adoptiert, auxiliary haben)
- to adopt (a child)
Conjugation[edit]
infinitive | adoptieren | ||||
---|---|---|---|---|---|
present participle | adoptierend | ||||
past participle | adoptiert | ||||
auxiliary | haben | ||||
indicative | subjunctive | ||||
singular | plural | singular | plural | ||
present | ich adoptiere | wir adoptieren | i | ich adoptiere | wir adoptieren |
du adoptierst | ihr adoptiert | du adoptierest | ihr adoptieret | ||
er adoptiert | sie adoptieren | er adoptiere | sie adoptieren | ||
preterite | ich adoptierte | wir adoptierten | ii | ich adoptierte1 | wir adoptierten1 |
du adoptiertest | ihr adoptiertet | du adoptiertest1 | ihr adoptiertet1 | ||
er adoptierte | sie adoptierten | er adoptierte1 | sie adoptierten1 | ||
imperative | adoptier (du) adoptiere (du) |
adoptiert (ihr) |
1Rare except in very formal contexts; alternative in würde normally preferred.
Derived terms[edit]
See also[edit]
Further reading[edit]
- “adoptieren” in Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache
- “adoptieren” in Uni Leipzig: Wortschatz-Lexikon
- “adoptieren” in Duden online
- “adoptieren” in OpenThesaurus.de
Plautdietsch[edit]
Verb[edit]
adoptieren
- to adopt