contorqueo

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From con- +‎ torqueō (twist).

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

contorqueō (present infinitive contorquēre, perfect active contorsī, supine contortum); second conjugation

  1. to turn, twist, swing or whirl (together); contort
  2. (of a melee weapon) to brandish, wield
  3. to turn, influence, sway
  4. (of words or discourse) to hurl or throw out violently, utter vehemently
  5. (of a throwing weapon) to hurl
    Iuppiter hastam contorquit[1]
    Jupiter hurls a spear
    • 29 BCE – 19 BCE, Virgil, Aeneid 2.50–52:
      “Sīc fātus, validīs ingentem vīribus hastam
      in latus inque ferī curvam compāgibus alvum
      contorsit.”
      “[Laocoön] thus having spoken [about the horse], with mighty strength he hurled a huge spear at its flank, and into the curved frames of its beastly belly.” – Aeneas

Conjugation[edit]

   Conjugation of contorqueō (second conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present contorqueō contorquēs contorquet contorquēmus contorquētis contorquent
imperfect contorquēbam contorquēbās contorquēbat contorquēbāmus contorquēbātis contorquēbant
future contorquēbō contorquēbis contorquēbit contorquēbimus contorquēbitis contorquēbunt
perfect contorsī contorsistī contorsit contorsimus contorsistis contorsērunt,
contorsēre
pluperfect contorseram contorserās contorserat contorserāmus contorserātis contorserant
future perfect contorserō contorseris contorserit contorserimus contorseritis contorserint
passive present contorqueor contorquēris,
contorquēre
contorquētur contorquēmur contorquēminī contorquentur
imperfect contorquēbar contorquēbāris,
contorquēbāre
contorquēbātur contorquēbāmur contorquēbāminī contorquēbantur
future contorquēbor contorquēberis,
contorquēbere
contorquēbitur contorquēbimur contorquēbiminī contorquēbuntur
perfect contortus + present active indicative of sum
pluperfect contortus + imperfect active indicative of sum
future perfect contortus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present contorqueam contorqueās contorqueat contorqueāmus contorqueātis contorqueant
imperfect contorquērem contorquērēs contorquēret contorquērēmus contorquērētis contorquērent
perfect contorserim contorserīs contorserit contorserīmus contorserītis contorserint
pluperfect contorsissem contorsissēs contorsisset contorsissēmus contorsissētis contorsissent
passive present contorquear contorqueāris,
contorqueāre
contorqueātur contorqueāmur contorqueāminī contorqueantur
imperfect contorquērer contorquērēris,
contorquērēre
contorquērētur contorquērēmur contorquērēminī contorquērentur
perfect contortus + present active subjunctive of sum
pluperfect contortus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present contorquē contorquēte
future contorquētō contorquētō contorquētōte contorquentō
passive present contorquēre contorquēminī
future contorquētor contorquētor contorquentor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives contorquēre contorsisse contortūrum esse contorquērī contortum esse contortum īrī
participles contorquēns contortūrus contortus contorquendus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
contorquendī contorquendō contorquendum contorquendō contortum contortū

Derived terms[edit]

Related terms[edit]

Descendants[edit]

References[edit]

  • contorqueo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • contorqueo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • contorqueo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  1. ^ Duolingo[1], 2019 September 15