inmitto

Latin

Etymology

From in- +‎ mittō.

Pronunciation

• (Classical) IPA^(key): /inˈmit.toː/, [ɪmˈmɪt̪ːoː]
• (modern Italianate Ecclesiastical) IPA^(key): /inˈmit.to/, [inˈmit̪ːo]

Verb

inmittō (present infinitive inmittere, perfect active inmīsī, supine inmissum); third conjugation

1. to send in, into or against
2. to insert

Conjugation

Conjugation of inmittō (third conjugation)
indicative		singular			plural
		first	second	third	first	second	third
active	present	inmittō	inmittis	inmittit	inmittimus	inmittitis	inmittunt
	imperfect	inmittēbam	inmittēbās	inmittēbat	inmittēbāmus	inmittēbātis	inmittēbant
	future	inmittam	inmittēs	inmittet	inmittēmus	inmittētis	inmittent
	perfect	inmīsī	inmīsistī	inmīsit	inmīsimus	inmīsistis	inmīsērunt, inmīsēre
	pluperfect	inmīseram	inmīserās	inmīserat	inmīserāmus	inmīserātis	inmīserant
	future perfect	inmīserō	inmīseris	inmīserit	inmīserimus	inmīseritis	inmīserint
passive	present	inmittor	inmitteris, inmittere	inmittitur	inmittimur	inmittiminī	inmittuntur
	imperfect	inmittēbar	inmittēbāris, inmittēbāre	inmittēbātur	inmittēbāmur	inmittēbāminī	inmittēbantur
	future	inmittar	inmittēris, inmittēre	inmittētur	inmittēmur	inmittēminī	inmittentur
	perfect	inmissus + present active indicative of sum
	pluperfect	inmissus + imperfect active indicative of sum
	future perfect	inmissus + future active indicative of sum
subjunctive		singular			plural
		first	second	third	first	second	third
active	present	inmittam	inmittās	inmittat	inmittāmus	inmittātis	inmittant
	imperfect	inmitterem	inmitterēs	inmitteret	inmitterēmus	inmitterētis	inmitterent
	perfect	inmīserim	inmīserīs	inmīserit	inmīserīmus	inmīserītis	inmīserint
	pluperfect	inmīsissem	inmīsissēs	inmīsisset	inmīsissēmus	inmīsissētis	inmīsissent
passive	present	inmittar	inmittāris, inmittāre	inmittātur	inmittāmur	inmittāminī	inmittantur
	imperfect	inmitterer	inmitterēris, inmitterēre	inmitterētur	inmitterēmur	inmitterēminī	inmitterentur
	perfect	inmissus + present active subjunctive of sum
	pluperfect	inmissus + imperfect active subjunctive of sum
imperative		singular			plural
		first	second	third	first	second	third
active	present	—	inmitte	—	—	inmittite	—
	future	—	inmittitō	inmittitō	—	inmittitōte	inmittuntō
passive	present	—	inmittere	—	—	inmittiminī	—
	future	—	inmittitor	inmittitor	—	—	inmittuntor
non-finite forms		active			passive
		present	perfect	future	present	perfect	future
infinitives		inmittere	inmīsisse	inmissūrum esse	inmittī	inmissum esse	inmissum īrī
participles		inmittēns	—	inmissūrus	—	inmissus	inmittendus, inmittundus
verbal nouns		gerund				supine
		genitive	dative	accusative	ablative	accusative	ablative
		inmittendī	inmittendō	inmittendum	inmittendō	inmissum	inmissū