kankalin
Jump to navigation
Jump to search
Hungarian[edit]
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
kankalin
Declension[edit]
Inflection (stem in -o-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | kankalin | kankalinok |
accusative | kankalint | kankalinokat |
dative | kankalinnak | kankalinoknak |
instrumental | kankalinnal | kankalinokkal |
causal-final | kankalinért | kankalinokért |
translative | kankalinná | kankalinokká |
terminative | kankalinig | kankalinokig |
essive-formal | kankalinként | kankalinokként |
essive-modal | — | — |
inessive | kankalinban | kankalinokban |
superessive | kankalinon | kankalinokon |
adessive | kankalinnál | kankalinoknál |
illative | kankalinba | kankalinokba |
sublative | kankalinra | kankalinokra |
allative | kankalinhoz | kankalinokhoz |
elative | kankalinból | kankalinokból |
delative | kankalinról | kankalinokról |
ablative | kankalintól | kankalinoktól |
non-attributive possessive - singular |
kankaliné | kankalinoké |
non-attributive possessive - plural |
kankalinéi | kankalinokéi |
Possessive forms of kankalin | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | kankalinom | kankalinjaim |
2nd person sing. | kankalinod | kankalinjaid |
3rd person sing. | kankalinja | kankalinjai |
1st person plural | kankalinunk | kankalinjaink |
2nd person plural | kankalinotok | kankalinjaitok |
3rd person plural | kankalinjuk | kankalinjaik |
Derived terms[edit]
Compound words
Further reading[edit]
- kankalin in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN