kopara

See also: koparą

Finnish

Etymology

Borrowed from Sami language, from Proto-Samic *kuopērē.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkopɑrɑ/, [ˈko̞pɑ̝rɑ̝]
• Rhymes: -opɑrɑ
• Syllabification^(key): ko‧pa‧ra

Noun

kopara (dialectal)

1. a hoof, especially of a reindeer

Declension

Inflection of kopara (Kotus type 9/kala, no gradation)
nominative		kopara	koparat
genitive		koparan	koparojen
partitive		koparaa	koparoja
illative		koparaan	koparoihin
		singular	plural
nominative		kopara	koparat
accusative	nom.	kopara	koparat
	gen.	koparan
genitive		koparan	koparojen koparainrare
partitive		koparaa	koparoja
inessive		koparassa	koparoissa
elative		koparasta	koparoista
illative		koparaan	koparoihin
adessive		koparalla	koparoilla
ablative		koparalta	koparoilta
allative		koparalle	koparoille
essive		koparana	koparoina
translative		koparaksi	koparoiksi
abessive		koparatta	koparoitta
instructive		—	koparoin
comitative		See the possessive forms below.

Possessive forms of kopara (Kotus type 9/kala, no gradation)

first-person singular possessor singular plural nominative koparani koparani accusative nom. koparani koparani gen. koparani genitive koparani koparojeni koparainirare partitive koparaani koparojani inessive koparassani koparoissani elative koparastani koparoistani illative koparaani koparoihini adessive koparallani koparoillani ablative koparaltani koparoiltani allative koparalleni koparoilleni essive koparanani koparoinani translative koparakseni koparoikseni abessive koparattani koparoittani instructive — — comitative — koparoineni second-person singular possessor singular plural nominative koparasi koparasi accusative nom. koparasi koparasi gen. koparasi genitive koparasi koparojesi koparaisirare partitive koparaasi koparojasi inessive koparassasi koparoissasi elative koparastasi koparoistasi illative koparaasi koparoihisi adessive koparallasi koparoillasi ablative koparaltasi koparoiltasi allative koparallesi koparoillesi essive koparanasi koparoinasi translative koparaksesi koparoiksesi abessive koparattasi koparoittasi instructive — — comitative — koparoinesi first-person plural possessor singular plural nominative koparamme koparamme accusative nom. koparamme koparamme gen. koparamme genitive koparamme koparojemme koparaimmerare partitive koparaamme koparojamme inessive koparassamme koparoissamme elative koparastamme koparoistamme illative koparaamme koparoihimme adessive koparallamme koparoillamme ablative koparaltamme koparoiltamme allative koparallemme koparoillemme essive koparanamme koparoinamme translative koparaksemme koparoiksemme abessive koparattamme koparoittamme instructive — — comitative — koparoinemme second-person plural possessor singular plural nominative koparanne koparanne accusative nom. koparanne koparanne gen. koparanne genitive koparanne koparojenne koparainnerare partitive koparaanne koparojanne inessive koparassanne koparoissanne elative koparastanne koparoistanne illative koparaanne koparoihinne adessive koparallanne koparoillanne ablative koparaltanne koparoiltanne allative koparallenne koparoillenne essive koparananne koparoinanne translative koparaksenne koparoiksenne abessive koparattanne koparoittanne instructive — — comitative — koparoinenne third-person possessor singular plural nominative koparansa koparansa accusative nom. koparansa koparansa gen. koparansa genitive koparansa koparojensa koparainsarare partitive koparaansa koparojaan koparojansa inessive koparassaan koparassansa koparoissaan koparoissansa elative koparastaan koparastansa koparoistaan koparoistansa illative koparaansa koparoihinsa adessive koparallaan koparallansa koparoillaan koparoillansa ablative koparaltaan koparaltansa koparoiltaan koparoiltansa allative koparalleen koparallensa koparoilleen koparoillensa essive koparanaan koparanansa koparoinaan koparoinansa translative koparakseen koparaksensa koparoikseen koparoiksensa abessive koparattaan koparattansa koparoittaan koparoittansa instructive — — comitative — koparoineen koparoinensa

Derived terms

compounds

• koparakeitto

 

Anagrams

• arpako, Kaapro, pokara, rakopa, rapako

Polish

Etymology

Back-formation from koparka.

Pronunciation

• IPA^(key): /kɔˈpa.ra/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ara
• Syllabification: ko‧pa‧ra

Noun

kopara f

1. Augmentative of koparka
2. (colloquial, derogatory) yap (the mouth)

   Synonyms: gęba, jadaczka, japa, usta

Declension

Declension of kopara

	singular	plural
nominative	kopara	kopary
genitive	kopary	kopar
dative	koparze	koparom
accusative	koparę	kopary
instrumental	koparą	koparami
locative	koparze	koparach
vocative	koparo	kopary

Derived terms

phrase

• kopara opada

 

Related terms

noun

• koparka

 

verb

• kopać impf

 

Further reading

• kopara in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kopara in Polish dictionaries at PWN