posiadać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish[edit]

Etymology[edit]

From po- +‎ siadać. First attested in the end of the 15th century. Compare Old Czech posědati.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): (10th–15th CE) /pɔɕadat͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /pɔɕadat͡ɕ/

Verb[edit]

posiadać impf (perfective posieść)

  1. to own, to possess
    • 1968 [End of the 15th century], Michał Muszyński, editor, Glosy, zapiski i niektóre teksty polskie w starych drukach i rękopisach Biblioteki Kórnickiej do roku 1550, cz. II‎[2], volume II, page 203:
      Vsurpat vlg. possyada
      [Vsurpat vlg. posiada]

Derived terms[edit]

adjectives
nouns

Related terms[edit]

verbs

Descendants[edit]

  • Masurian: posziadacz
  • Polish: posiadać
  • Silesian: posiadać

References[edit]

Polish[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Old Polish posiadać. By surface analysis, po- +‎ siadać. Compare Kashubian pòsadac.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /pɔˈɕa.dat͡ɕ/
  • (Middle Polish) IPA(key): /pɔˈɕa.dat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -adat͡ɕ
  • Syllabification: po‧sia‧dać

Verb[edit]

posiadać impf

  1. (transitive, literary) to own, to possess (to have in one's possession something valuable or important)
    Synonym: mieć
  2. (transitive, literary) to possess (to have some ability or knowledge)
    Synonym: mieć
    Jednostki naziemne w tej grze posiadają umiejętność okopywania. ― Ground units in this game have the ability to trench.
  3. (transitive, literary, proscribed, of objects, places, etc.) to have; to own, to possess (to contain or have as a piece of oneself)
    Synonym: mieć
  4. (transitive, literary) to possess (to have something that enables meaningful action)
    Synonym: mieć
  5. (transitive, literary) to possess (to be characterized by something)
    Synonym: mieć
  6. (reflexive with się) to be owned, to be possessed
  7. (reflexive with się, oboslete, now usually negated) to control oneself

Usage notes[edit]

Many language institutions advise against using this word for smaller, everyday objects.

Conjugation[edit]

Conjugation of posiadać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive posiadać
present tense 1st posiadam posiadamy
2nd posiadasz posiadacie
3rd posiada posiadają
impersonal posiada się
past tense 1st posiadałem,
-(e)m posiadał 		posiadałam,
-(e)m posiadała 		posiadałom,
-(e)m posiadało 		posiadaliśmy,
-(e)śmy posiadali 		posiadałyśmy,
-(e)śmy posiadały
2nd posiadałeś,
-(e)ś posiadał 		posiadałaś,
-(e)ś posiadała 		posiadałoś,
-(e)ś posiadało 		posiadaliście,
-(e)ście posiadali 		posiadałyście,
-(e)ście posiadały
3rd posiadał posiadała posiadało posiadali posiadały
impersonal posiadano
future tense 1st będę posiadał,
będę posiadać 		będę posiadała,
będę posiadać 		będę posiadało,
będę posiadać 		będziemy posiadali,
będziemy posiadać 		będziemy posiadały,
będziemy posiadać
2nd będziesz posiadał,
będziesz posiadać 		będziesz posiadała,
będziesz posiadać 		będziesz posiadało,
będziesz posiadać 		będziecie posiadali,
będziecie posiadać 		będziecie posiadały,
będziecie posiadać
3rd będzie posiadał,
będzie posiadać 		będzie posiadała,
będzie posiadać 		będzie posiadało,
będzie posiadać 		będą posiadali,
będą posiadać 		będą posiadały,
będą posiadać
impersonal będzie posiadać się
conditional 1st posiadałbym,
bym posiadał 		posiadałabym,
bym posiadała 		posiadałobym,
bym posiadało 		posiadalibyśmy,
byśmy posiadali 		posiadałybyśmy,
byśmy posiadały
2nd posiadałbyś,
byś posiadał 		posiadałabyś,
byś posiadała 		posiadałobyś,
byś posiadało 		posiadalibyście,
byście posiadali 		posiadałybyście,
byście posiadały
3rd posiadałby,
by posiadał 		posiadałaby,
by posiadała 		posiadałoby,
by posiadało 		posiadaliby,
by posiadali 		posiadałyby,
by posiadały
impersonal posiadano by
imperative 1st niech posiadam posiadajmy
2nd posiadaj posiadajcie
3rd niech posiada niech posiadają
active adjectival participle posiadający posiadająca posiadające posiadający posiadające
passive adjectival participle posiadany posiadana posiadane posiadani posiadane
contemporary adverbial participle posiadając
verbal noun posiadanie

Verb[edit]

posiadać pf

  1. (intransitive, of many people) to sit down one after another
    Synonym: pousiadać
  2. (intransitive, of birds or other flying creatures) to sit down one after another (to stop somewhere, to cease to fly) [+ na (locative) = on what]
    Synonyms: nasiadać, pousiadać, usiąść

Conjugation[edit]

Conjugation of posiadać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive posiadać
future tense 1st posiadam posiadamy
2nd posiadasz posiadacie
3rd posiada posiadają
impersonal posiada się
past tense 1st posiadałem,
-(e)m posiadał 		posiadałam,
-(e)m posiadała 		posiadałom,
-(e)m posiadało 		posiadaliśmy,
-(e)śmy posiadali 		posiadałyśmy,
-(e)śmy posiadały
2nd posiadałeś,
-(e)ś posiadał 		posiadałaś,
-(e)ś posiadała 		posiadałoś,
-(e)ś posiadało 		posiadaliście,
-(e)ście posiadali 		posiadałyście,
-(e)ście posiadały
3rd posiadał posiadała posiadało posiadali posiadały
impersonal posiadano
conditional 1st posiadałbym,
bym posiadał 		posiadałabym,
bym posiadała 		posiadałobym,
bym posiadało 		posiadalibyśmy,
byśmy posiadali 		posiadałybyśmy,
byśmy posiadały
2nd posiadałbyś,
byś posiadał 		posiadałabyś,
byś posiadała 		posiadałobyś,
byś posiadało 		posiadalibyście,
byście posiadali 		posiadałybyście,
byście posiadały
3rd posiadałby,
by posiadał 		posiadałaby,
by posiadała 		posiadałoby,
by posiadało 		posiadaliby,
by posiadali 		posiadałyby,
by posiadały
impersonal posiadano by
imperative 1st niech posiadam posiadajmy
2nd posiadaj posiadajcie
3rd niech posiada niech posiadają
passive adjectival participle posiadany posiadana posiadane posiadani posiadane
anterior adverbial participle posiadawszy
verbal noun posiadanie

Derived terms[edit]

adjectives
nouns
proverbs
verbs

Related terms[edit]

nouns

Trivia[edit]

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), posiadać is one of the most used words in Polish, appearing 44 times in scientific texts, 25 times in news, 43 times in essays, 7 times in fiction, and 3 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 122 times, making it the 494th most common word in a corpus of 500,000 words.[1]

References[edit]

  1. ^ Ida Kurcz (1990) “posiadać”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language]‎[1] (in Polish), volume 1, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 410

Further reading[edit]

  • posiadać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • posiadać in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “posiadać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • “POSIADAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 08.01.2009
  • Paweł Kupiszewski (31.10.2019) “POSIADAĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “posiadać”, in Słownik języka polskiego‎[3]
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “posiadać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎[4]
  • A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “posiadać”, in Słownik języka polskiego‎[5] (in Polish), volume 4, Warsaw, page 737
  • posiadać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Silesian[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Old Polish siadać. By surface analysis, po- +‎ siadać.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /pɔˈɕadat͡ɕ/
  • Rhymes: -adat͡ɕ
  • Syllabification: po‧sia‧dać

Verb[edit]

posiadać impf

  1. (transitive) to own, to possess

Conjugation[edit]

Conjugation of posiadać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive posiadać
present tense 1st posiadōm posiadōmy
2nd posiadŏsz posiadŏcie
3rd posiadŏ posiadajōm
past tense 1st posiadołch,
posiadołech,
posiadoł żech 		posiadałach
posiadała żech 		posiadałoch1)
posiadało żech1) 		posiadalimy,
posiadalichmy 		posiadałymy,
posiadałychmy
2nd posiadołś,
posiadołeś,
posiadoł żeś 		posiadałaś
posiadała żeś 		posiadałoś1)
posiadało żeś1) 		posiadaliście,
posiadali żeście 		posiadałyście,
posiadały żeście
3rd posiadoł posiadała posiadało posiadali posiadały
future tense 1st bydã posiadoł,
bydã posiadać 		bydã posiadała,
bydã posiadać 		bydã posiadało,1)
bydã posiadać 		bydymy posiadali,
bydymy posiadać 		bydymy posiadały,
bydymy posiadać
2nd bydziesz posiadoł,
bydziesz posiadać 		bydziesz posiadała,
bydziesz posiadać 		bydziesz posiadało,1)
bydziesz posiadać 		bydziecie posiadali,
bydziecie posiadać 		bydziecie posiadały,
bydziecie posiadać
3rd bydzie posiadoł,
bydzie posiadać 		bydzie posiadała,
bydzie posiadać 		bydzie posiadało,
bydzie posiadać 		bydōm posiadali,
bydōm posiadać 		bydōm posiadały,
bydōm posiadać
pluperfect tense2)
 1st bōłch posiadoł,
bōłech posiadoł,
bōł żech posiadoł 		byłach posiadała
była żech posiadała 		byłoch posiadało1)
było żech posiadało1) 		byli my posiadali,
bylichmy posiadali 		były my posiadały,
byłychmy posiadały
2nd bōłś posiadoł,
bōłeś posiadoł,
bōł żeś posiadoł 		byłaś posiadała
była żeś posiadała 		byłoś posiadało1)
było żeś posiadało1) 		byliście posiadali,
byli żeście posiadali 		byłyście posiadały,
były żeście posiadały
3rd bōł posiadoł była posiadała było posiadało1)
 		były my posiadali,
byłychmy posiadali 		były posiadały
conditional 1st bych posiadoł bych posiadała byście posiadali by my posiadały,
bychmy posiadały
2nd byś posiadoł byś posiadała byście posiadali byście posiadały
3rd by posiadoł by posiadała by posiadało by posiadali by posiadały
imperative 1st niych posiadōm posiadejmy
2nd posiadej posiadejcie
3rd niych posiadŏ niych posiadajōm
active adjectival participle posiadajōncy posiadajōncŏ posiadajōnce posiadajōncy posiadajōnce
passive adjectival participle posiadany posiadanŏ posiadane posiadani posiadane
verbal noun posiadanie
1) Personal neuter forms might be considered nonstandard, protological, or nonce, appearing mostly in literature to refer to grammatically neuter nouns, however might also be used for people who prefer neuter forms.
2) The pluperfect is either archaic or obsolete and now used for conditional in the past.

Related terms[edit]

nouns

Further reading[edit]

Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=posiadać&oldid=79049298"