zusammenkleben

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

German[edit]

Etymology[edit]

zusammen- +‎ kleben

Pronunciation[edit]

  • (file)

Verb[edit]

zusammenkleben (weak, third-person singular present klebt zusammen, past tense klebte zusammen, past participle zusammengeklebt, auxiliary haben)

  1. (transitive) to glue (together).
  2. (intransitive) to stick (together).

Conjugation[edit]

Further reading[edit]