κλαίω

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Ancient Greek[edit]

Pronunciation[edit]

 

Etymology 1[edit]

Stems:

  • κλαϝ- > κλα- (κλᾱ́ω (klā́ō)) / κλαυ- (κλαυ-θμός (klau-thmós))
  • κλαϝ-j- > κλαι-
  • κλαϝ-σ- > κλαυσ- (the future κλαύσω (klaúsō), κλαυσῐ-)
  • κλαϝ-ε- > κλαϝ-ε-σ > the future κλαήσω (klaḗsō).

Uncertain etymology. May be cognate with Albanian klanj, qaj (“to weep”), from Proto-Albanian *klaunja, pointing to Proto-Indo-European *kleh₂u-, but no other Indo-European cognates are apparent. Or, from Pre-Greek and/or ultimately onomatopoeic.[1]

Verb[edit]

κλαίω • (klaíō)

  1. to cry, weep
Usage notes[edit]

Attic forms κλᾱ́ω (klā́ō) (of κλαίω) and κᾱ́ω (kā́ō) (of καίω (kaíō, “burn”) are the only -άω verbs which are never contracted. For κλῶ (klô) see κλείω (kleíō, “shut”).

Conjugation[edit]
   Present: κλαίω, κλαίομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κλαίω κλαίεις κλαίει κλαίετον κλαίετον κλαίομεν κλαίετε κλαίουσῐ(ν)
subjunctive κλαίω κλαίῃς κλαίῃ κλαίητον κλαίητον κλαίωμεν κλαίητε κλαίωσῐ(ν)
optative κλαίοιμῐ κλαίοις κλαίοι κλαίοιτον κλαιοίτην κλαίοιμεν κλαίοιτε κλαίοιεν
imperative   κλαῖε κλαιέτω κλαίετον κλαιέτων   κλαίετε κλαιόντων
middle/
passive 		indicative κλαίομαι κλαίῃ,
κλαίει 		κλαίεται κλαίεσθον κλαίεσθον κλαιόμεθᾰ κλαίεσθε κλαίονται
subjunctive κλαίωμαι κλαίῃ κλαίηται κλαίησθον κλαίησθον κλαιώμεθᾰ κλαίησθε κλαίωνται
optative κλαιοίμην κλαίοιο κλαίοιτο κλαίοισθον κλαιοίσθην κλαιοίμεθᾰ κλαίοισθε κλαίοιντο
imperative   κλαίου κλαιέσθω κλαίεσθον κλαιέσθων   κλαίεσθε κλαιέσθων
active middle/passive
infinitive κλαίειν κλαίεσθαι
participle m κλαίων κλαιόμενος
f κλαίουσᾰ κλαιομένη
n κλαῖον κλαιόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: κλᾱ́ω, κλᾱ́ομαι (Old Attic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κλᾱ́ω κλᾱ́εις κλᾱ́ει κλᾱ́ετον κλᾱ́ετον κλᾱ́ομεν κλᾱ́ετε κλᾱ́ουσῐ(ν)
subjunctive κλᾱ́ω κλᾱ́ῃς κλᾱ́ῃ κλᾱ́ητον κλᾱ́ητον κλᾱ́ωμεν κλᾱ́ητε κλᾱ́ωσῐ(ν)
optative κλᾱ́οιμῐ κλᾱ́οις κλᾱ́οι κλᾱ́οιτον κλᾱοίτην κλᾱ́οιμεν κλᾱ́οιτε κλᾱ́οιεν
imperative   κλᾶε κλᾱέτω κλᾱ́ετον κλᾱέτων   κλᾱ́ετε κλᾱόντων
middle/
passive 		indicative κλᾱ́ομαι κλᾱ́εαι κλᾱ́εται κλᾱ́εσθον κλᾱ́εσθον κλᾱόμεθᾰ κλᾱ́εσθε κλᾱ́ονται
subjunctive κλᾱ́ωμαι κλᾱ́ηαι κλᾱ́ηται κλᾱ́ησθον κλᾱ́ησθον κλᾱώμεθᾰ κλᾱ́ησθε κλᾱ́ωνται
optative κλᾱοίμην κλᾱ́οιο κλᾱ́οιτο κλᾱ́οισθον κλᾱοίσθην κλᾱοίμεθᾰ κλᾱ́οισθε κλᾱ́οιντο
imperative   κλᾱ́εο κλᾱέσθω κλᾱ́εσθον κλᾱέσθων   κλᾱ́εσθε κλᾱόσθων
active middle/passive
infinitive κλᾱ́ειν κλᾱ́εσθαι
participle m κλᾱ́ων κλᾱόμενος
f κλᾱ́ουσᾰ κλᾱομένη
n κλᾶον κλᾱόμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: κλαΐω, κλαΐομαι (Lesbian)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κλαΐω κλαΐεις κλαΐει κλαΐετον κλαΐετον κλαΐομεν κλαΐετε κλαΐοισῐ
subjunctive κλαΐω κλαΐῃς κλαΐῃ κλαΐητον κλαΐητον κλαΐωμεν κλαΐητε κλαΐῳσῐ
optative κλαΐοιμῐ κλαΐοις κλάϊοι κλαΐοιτον κλαϊοίτᾱν κλαΐοιμεν κλαΐοιτε κλαΐοιεν
imperative   κλάϊε κλαϊέτω κλαΐετον κλαϊέτων   κλαΐετε κλαϊόντον
middle/
passive 		indicative κλαΐομαι κλαΐεαι κλαΐεται κλαΐεσθον κλαΐεσθον κλαϊόμεθᾰ κλαΐεσθε κλαΐονται
subjunctive κλαΐωμαι κλαΐηαι κλαΐηται κλαΐησθον κλαΐησθον κλαϊώμεθᾰ κλαΐησθε κλαΐωνται
optative κλαϊοίμᾱν κλαΐοιο κλαΐοιτο κλαΐοισθον κλαϊοίσθᾱν κλαϊοίμεθᾰ κλαΐοισθε κλαΐοιντο
imperative   κλαΐεο κλαϊέσθω κλαΐεσθον κλαϊέσθων   κλαΐεσθε κλαϊέσθον
active middle/passive
infinitive κλαΐην κλαΐεσθαι
participle m κλαΐων κλαϊόμενος
f κλαΐοισᾰ κλαϊομένᾱ
n κλάϊον κλαϊόμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔκλαιον, ἐκλαιόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔκλαιον ἔκλαιες ἔκλαιε(ν) ἐκλαίετον ἐκλαιέτην ἐκλαίομεν ἐκλαίετε ἔκλαιον
middle/
passive 		indicative ἐκλαιόμην ἐκλαίου ἐκλαίετο ἐκλαίεσθον ἐκλαιέσθην ἐκλαιόμεθᾰ ἐκλαίεσθε ἐκλαίοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: κλαῖον, κλαιόμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κλαῖον κλαῖες κλαῖε(ν) κλαίετον κλαιέτην κλαίομεν κλαίετε κλαῖον
middle/
passive 		indicative κλαιόμην κλαίου κλαίετο κλαίεσθον κλαιέσθην κλαιόμε(σ)θᾰ κλαίεσθε κλαίοντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔκλᾱον, ἐκλᾱόμην (Old Attic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔκλᾱον ἔκλᾱες ἔκλᾱε(ν) ἐκλᾱ́ετον ἐκλᾱέτην ἐκλᾱ́ομεν ἐκλᾱ́ετε ἔκλᾱον
middle/
passive 		indicative ἐκλᾱόμην ἐκλᾱ́ου ἐκλᾱ́ετο ἐκλᾱ́εσθον ἐκλᾱέσθην ἐκλᾱόμεθᾰ ἐκλᾱ́εσθε ἐκλᾱ́οντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐκλάϊον, ἐκλαϊόμᾱν (Lesbian)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκλάϊον ἐκλάϊες ἐκλάϊε(ν) ἐκλαΐετον ἐκλαϊέτᾱν ἐκλαΐομεν ἐκλαΐετε ἐκλάϊον
middle/
passive 		indicative ἐκλαϊόμᾱν ἐκλαΐου ἐκλαΐετο ἐκλαΐεσθον ἐκλαϊέσθᾱν ἐκλαϊόμεθᾰ ἐκλαΐεσθε ἐκλαΐοντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: κλαίεσκον, κλαιεσκόμην (Ionic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κλαίεσκον κλαίεσκες κλαίεσκε(ν) κλαιέσκετον κλαιεσκέτην κλαιέσκομεν κλαιέσκετε κλαίεσκον
middle/
passive 		indicative κλαιεσκόμην κλαιέσκου κλαιέσκετο κλαιέσκεσθον κλαιεσκέσθην κλαιεσκόμεθᾰ κλαιέσκεσθε κλαιέσκοντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κλαύσω, κλαύσομαι, κλαυσθήσομαι (active only late)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κλαύσω κλαύσεις κλαύσει κλαύσετον κλαύσετον κλαύσομεν κλαύσετε κλαύσουσῐ(ν)
optative κλαύσοιμῐ κλαύσοις κλαύσοι κλαύσοιτον κλαυσοίτην κλαύσοιμεν κλαύσοιτε κλαύσοιεν
middle indicative κλαύσομαι κλαύσῃ,
κλαύσει 		κλαύσεται κλαύσεσθον κλαύσεσθον κλαυσόμεθᾰ κλαύσεσθε κλαύσονται
optative κλαυσοίμην κλαύσοιο κλαύσοιτο κλαύσοισθον κλαυσοίσθην κλαυσοίμεθᾰ κλαύσοισθε κλαύσοιντο
passive indicative κλαυσθήσομαι κλαυσθήσῃ κλαυσθήσεται κλαυσθήσεσθον κλαυσθήσεσθον κλαυσθησόμεθᾰ κλαυσθήσεσθε κλαυσθήσονται
optative κλαυσθησοίμην κλαυσθήσοιο κλαυσθήσοιτο κλαυσθήσοισθον κλαυσθησοίσθην κλαυσθησοίμεθᾰ κλαυσθήσοισθε κλαυσθήσοιντο
active middle passive
infinitive κλαύσειν κλαύσεσθαι κλαυσθήσεσθαι
participle m κλαύσων κλαυσόμενος κλαυσθησόμενος
f κλαύσουσᾰ κλαυσομένη κλαυσθησομένη
n κλαῦσον κλαυσόμενον κλαυσθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κλαυσέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative κλαυσέομαι κλαυσέῃ,
κλαυσέει 		κλαυσέεται κλαυσέεσθον κλαυσέεσθον κλαυσεόμεθᾰ κλαυσέεσθε κλαυσέονται
optative κλαυσεοίμην κλαυσέοιο κλαυσέοιτο κλαυσέοισθον κλαυσεοίσθην κλαυσεοίμεθᾰ κλαυσέοισθε κλαυσέοιντο
middle
infinitive κλαυσέεσθαι
participle m κλαυσεόμενος
f κλαυσεομένη
n κλαυσεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κλαυσοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative κλαυσοῦμαι κλαυσῇ κλαυσεῖται κλαυσεῖσθον κλαυσεῖσθον κλαυσούμεθᾰ κλαυσεῖσθε κλαυσοῦνται
optative κλαυσοίμην κλαυσοῖο κλαυσοῖτο κλαυσοῖσθον κλαυσοίσθην κλαυσοίμεθᾰ κλαυσοῖσθε κλαυσοῖντο
middle
infinitive κλαυσεῖσθαι
participle m κλαυσούμενος
f κλαυσουμένη
n κλαυσούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κλαιήσω, κλαιήσομαι (Attic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κλαιήσω κλαιήσεις κλαιήσει κλαιήσετον κλαιήσετον κλαιήσομεν κλαιήσετε κλαιήσουσῐ(ν)
optative κλαιήσοιμῐ κλαιήσοις κλαιήσοι κλαιήσοιτον κλαιησοίτην κλαιήσοιμεν κλαιήσοιτε κλαιήσοιεν
middle indicative κλαιήσομαι κλαιήσῃ,
κλαιήσει 		κλαιήσεται κλαιήσεσθον κλαιήσεσθον κλαιησόμεθᾰ κλαιήσεσθε κλαιήσονται
optative κλαιησοίμην κλαιήσοιο κλαιήσοιτο κλαιήσοισθον κλαιησοίσθην κλαιησοίμεθᾰ κλαιήσοισθε κλαιήσοιντο
active middle
infinitive κλαιήσειν κλαιήσεσθαι
participle m κλαιήσων κλαιησόμενος
f κλαιήσουσᾰ κλαιησομένη
n κλαιῆσον κλαιησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κλᾱήσω, κλᾱήσομαι (Attic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κλᾱήσω κλᾱήσεις κλᾱήσει κλᾱήσετον κλᾱήσετον κλᾱήσομεν κλᾱήσετε κλᾱήσουσῐ(ν)
optative κλᾱήσοιμῐ κλᾱήσοις κλᾱήσοι κλᾱήσοιτον κλᾱησοίτην κλᾱήσοιμεν κλᾱήσοιτε κλᾱήσοιεν
middle indicative κλᾱήσομαι κλᾱήσῃ,
κλᾱήσει 		κλᾱήσεται κλᾱήσεσθον κλᾱήσεσθον κλᾱησόμεθᾰ κλᾱήσεσθε κλᾱήσονται
optative κλᾱησοίμην κλᾱήσοιο κλᾱήσοιτο κλᾱήσοισθον κλᾱησοίσθην κλᾱησοίμεθᾰ κλᾱήσοισθε κλᾱήσοιντο
active middle
infinitive κλᾱήσειν κλᾱήσεσθαι
participle m κλᾱήσων κλᾱησόμενος
f κλᾱήσουσᾰ κλᾱησομένη
n κλᾱῆσον κλᾱησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κεκλαυσήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative κεκλαυσήσομαι κεκλαυσήσῃ κεκλαυσήσεται κεκλαυσήσεσθον κεκλαυσήσεσθον κεκλαυσησόμεθᾰ κεκλαυσήσεσθε κεκλαυσήσονται
optative κεκλαυσησοίμην κεκλαυσήσοιο κεκλαυσήσοιτο κεκλαυσήσοισθον κεκλαυσησοίσθην κεκλαυσησοίμεθᾰ κεκλαυσήσοισθε κεκλαυσήσοιντο
passive
infinitive κεκλαυσήσεσθαι
participle m κεκλαυσησόμενος
f κεκλαυσησομένη
n κεκλαυσησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔκλαυσᾰ, ἐκλαυσᾰ́μην, ἐκλαύσθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔκλαυσᾰ ἔκλαυσᾰς ἔκλαυσε(ν) ἐκλαύσᾰτον ἐκλαυσᾰ́την ἐκλαύσᾰμεν ἐκλαύσᾰτε ἔκλαυσᾰν
subjunctive κλαύσω κλαύσῃς κλαύσῃ κλαύσητον κλαύσητον κλαύσωμεν κλαύσητε κλαύσωσῐ(ν)
optative κλαύσαιμῐ κλαύσειᾰς,
κλαύσαις 		κλαύσειε(ν),
κλαύσαι 		κλαύσαιτον κλαυσαίτην κλαύσαιμεν κλαύσαιτε κλαύσειᾰν,
κλαύσαιεν
imperative   κλαῦσον κλαυσᾰ́τω κλαύσᾰτον κλαυσᾰ́των   κλαύσᾰτε κλαυσᾰ́ντων
middle indicative ἐκλαυσᾰ́μην ἐκλαύσω ἐκλαύσᾰτο ἐκλαύσᾰσθον ἐκλαυσᾰ́σθην ἐκλαυσᾰ́μεθᾰ ἐκλαύσᾰσθε ἐκλαύσᾰντο
subjunctive κλαύσωμαι κλαύσῃ κλαύσηται κλαύσησθον κλαύσησθον κλαυσώμεθᾰ κλαύσησθε κλαύσωνται
optative κλαυσαίμην κλαύσαιο κλαύσαιτο κλαύσαισθον κλαυσαίσθην κλαυσαίμεθᾰ κλαύσαισθε κλαύσαιντο
imperative   κλαῦσαι κλαυσᾰ́σθω κλαύσᾰσθον κλαυσᾰ́σθων   κλαύσᾰσθε κλαυσᾰ́σθων
passive indicative ἐκλαύσθην ἐκλαύσθης ἐκλαύσθη ἐκλαύσθητον ἐκλαυσθήτην ἐκλαύσθημεν ἐκλαύσθητε ἐκλαύσθησᾰν
subjunctive κλαυσθῶ κλαυσθῇς κλαυσθῇ κλαυσθῆτον κλαυσθῆτον κλαυσθῶμεν κλαυσθῆτε κλαυσθῶσῐ(ν)
optative κλαυσθείην κλαυσθείης κλαυσθείη κλαυσθεῖτον,
κλαυσθείητον 		κλαυσθείτην,
κλαυσθειήτην 		κλαυσθεῖμεν,
κλαυσθείημεν 		κλαυσθεῖτε,
κλαυσθείητε 		κλαυσθεῖεν,
κλαυσθείησᾰν
imperative   κλαύσθητῐ κλαυσθήτω κλαύσθητον κλαυσθήτων   κλαύσθητε κλαυσθέντων
active middle passive
infinitive κλαῦσαι κλαύσᾰσθαι κλαυσθῆναι
participle m κλαύσᾱς κλαυσᾰ́μενος κλαυσθείς
f κλαύσᾱσᾰ κλαυσᾰμένη κλαυσθεῖσᾰ
n κλαῦσᾰν κλαυσᾰ́μενον κλαυσθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: κλαῦσᾰ, κλαυσᾰ́μην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κλαῦσᾰ κλαῦσᾰς κλαῦσε(ν) κλαύσᾰτον κλαυσᾰ́την κλαύσᾰμεν κλαύσᾰτε κλαῦσᾰν
subjunctive κλαύσω,
κλαύσωμῐ 		κλαύσῃς,
κλαύσῃσθᾰ 		κλαύσῃ,
κλαύσῃσῐ 		κλαύσητον κλαύσητον κλαύσωμεν κλαύσητε κλαύσωσῐ(ν)
optative κλαύσαιμῐ κλαύσαις,
κλαύσαισθᾰ,
κλαύσειᾰς 		κλαύσειε(ν),
κλαύσαι 		κλαυσεῖτον κλαυσείτην κλαυσεῖμεν κλαυσεῖτε κλαυσεῖεν
imperative   κλαῦσον κλαυσᾰ́τω κλαύσᾰτον κλαυσᾰ́των   κλαύσᾰτε κλαυσᾰ́ντων
middle indicative κλαυσᾰ́μην κλαύσᾰο κλαύσᾰτο κλαύσᾰσθον κλαυσᾰ́σθην κλαυσᾰ́με(σ)θᾰ κλαύσᾰσθε κλαύσᾰντο
subjunctive κλαύσωμαι κλαύσηαι κλαύσηται κλαύσησθον κλαύσησθον κλαυσώμε(σ)θᾰ κλαύσησθε κλαύσωνται
optative κλαυσαίμην κλαύσαιο κλαύσαιτο κλαύσαισθον κλαυσαίσθην κλαυσαίμε(σ)θᾰ κλαύσαισθε κλαυσαίᾰτο
imperative   κλαῦσαι κλαυσᾰ́σθω κλαύσᾰσθον κλαυσᾰ́σθων   κλαύσᾰσθε κλαυσᾰ́σθων
active middle
infinitive κλαῦσαι/κλαυσᾰ́μεν/κλαυσᾰμέναι κλαύσᾰσθαι
participle m κλαύσᾱς κλαυσᾰ́μενος
f κλαύσᾱσᾰ κλαυσᾰμένη
n κλαῦσᾰν κλαυσᾰ́μενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: κέκλαυμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative κέκλαυμαι κέκλαυσαι κέκλαυται κέκλαυσθον κέκλαυσθον κεκλαύμεθᾰ κέκλαυσθε κέκλαυνται
subjunctive κεκλαυμένος ὦ κεκλαυμένος ᾖς κεκλαυμένος ᾖ κεκλαυμένω ἦτον κεκλαυμένω ἦτον κεκλαυμένοι ὦμεν κεκλαυμένοι ἦτε κεκλαυμένοι ὦσῐ(ν)
optative κεκλαυμένος εἴην κεκλαυμένος εἴης κεκλαυμένος εἴη κεκλαυμένω εἴητον/εἶτον κεκλαυμένω εἰήτην/εἴτην κεκλαυμένοι εἴημεν/εἶμεν κεκλαυμένοι εἴητε/εἶτε κεκλαυμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   κέκλαυσο κεκλαύσθω κέκλαυσθον κεκλαύσθων   κέκλαυσθε κεκλαύσθων
middle/passive
infinitive κεκλαῦσθαι
participle m κεκλαυμένος
f κεκλαυμένη
n κεκλαυμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: κέκλαυσμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative κέκλαυσμαι κέκλαυσαι κέκλαυσται κέκλαυσθον κέκλαυσθον κεκλαύσμεθᾰ κέκλαυσθε κεκλαύσᾰται
subjunctive κεκλαυσμένος ὦ κεκλαυσμένος ᾖς κεκλαυσμένος ᾖ κεκλαυσμένω ἦτον κεκλαυσμένω ἦτον κεκλαυσμένοι ὦμεν κεκλαυσμένοι ἦτε κεκλαυσμένοι ὦσῐ(ν)
optative κεκλαυσμένος εἴην κεκλαυσμένος εἴης κεκλαυσμένος εἴη κεκλαυσμένω εἴητον/εἶτον κεκλαυσμένω εἰήτην/εἴτην κεκλαυσμένοι εἴημεν/εἶμεν κεκλαυσμένοι εἴητε/εἶτε κεκλαυσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   κέκλαυσο κεκλαύσθω κέκλαυσθον κεκλαύσθων   κέκλαυσθε κεκλαύσθων
middle/passive
infinitive κεκλαῦσθαι
participle m κεκλαυσμένος
f κεκλαυσμένη
n κεκλαυσμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
Alternative forms[edit]
Derived terms[edit]
Stem κλαι- Compounds of the verb.

and

Compounds and derivatives:

From stem κλαυ-, κλαυσῐ-
Descendants[edit]
  • Greek: κλαίω (klaío). Also from stem κλαυ-,
  • Mariupol Greek: клэ́гу (kléhu)

References[edit]

  1. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “κλαίω”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 709

Etymology 2[edit]

From κλείω (kleíō, “shut”).

Verb[edit]

κλαίω • (klaíō)

  1. (Attic, Epic, Doric, contracted) first-person singular future indicative active of κλείω (kleíō)

References[edit]

Greek[edit]

Etymology[edit]

From Ancient Greek κλαίω (klaíō).
Root κλα-. Stems: κλαι- / κλαυσ- > κλαψ- / κλαυθ- > κλαυτ- / κλαυμ > κλαμμ > κλαμ-.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈkleo/
  • Hyphenation: κλαί‧ω

Verb[edit]

κλαίω • (klaío) (past έκλαψα, passive κλαίγομαι)

  1. (most senses) to cry, weep (shed tears)
    Το παιδί έκλαιγε γιατί έπεσε κάτω.
    To paidí éklaige giatí épese káto.
    The child was crying because he fell down.
    Οι γονείς μου κλάψανε από χαρά όταν άκουσαν τα καλά νέα.
    Oi goneís mou klápsane apó chará ótan ákousan ta kalá néa.
    My parents wept for joy when they heard the good news.
  2. (intransitive, of eyes) to water, run (as when cutting onions etc)
    Τα μάτια κλαίνε όταν καθαρίζει κανείς κρεμμύδια.
    Ta mátia klaíne ótan katharízei kaneís kremmýdia.
    The eyes water when one is peeling onions.
  3. (transitive, figuratively) to mourn, grieve for (a person or thing)
    Ολόκληρο το χωριό τον έκλαψε όταν πέθανε.
    Olókliro to chorió ton éklapse ótan péthane.
    The entire village mourned him when he died.
    Έκλαψε την χαμένη της νιότη.
    Éklapse tin chaméni tis nióti.
    She grieved for her lost youth.
  4. (transitive, figuratively) to feel sorry for (a person or thing)
    Τον κλαίω με όλα αυτά που του έγιναν.
    Ton klaío me óla aftá pou tou éginan.
    I feel sorry for him for all that happened to him.
  5. (transitive, figurative, colloquial) to crying with laughter

Conjugation[edit]

κλαίω/(κλαίγω), κλαίγομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg κλαίω, [κλαίγω]1 κλάψω, [{κλαύσω}] κλαίγομαι3, [{κλαίομαι}]2 κλαυτώ, [{κλαυθώ}]
2 sg κλαις, [κλαίγεις], [{κλαίεις}]2 κλάψεις, [{κλαύσεις}] κλαίγεσαι κλαυτείς, [{κλαυθείς}]
3 sg κλαίει, [κλαίγει] κλάψει, [{κλαύσει}] κλαίγεται κλαυτεί, [{κλαυθεί}]
1 pl κλαίμε, [κλαίγομε], [{κλαίομε(ν)}] κλάψουμε, (‑ομαι), [{κλαύσομε(ν)}] κλαιγόμαστε κλαυτούμε, [{κλαυθούμε}]
2 pl κλαίτε, [κλαίγετε] κλάψετε, [{κλαύσετε}] κλαίγεστε, (κλαιγόσαστε) κλαυτείτε, [{κλαυθείτε}]
3 pl κλαίνε, κλαιν, [κλαίγουν], [{κλαίουν}] κλάψουν(ε), [{κλαύσουν}] κλαίγονται, [{κλαίονται}] κλαυτούν(ε), [{κλαυθούν}]
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg έκλαιγα, [{έκλαια}]2 έκλαψα, [{έκλαυσα}] κλαιγόμουν(α), [{(ε)κλαιόμουν}]2 κλαύτηκα, [{κλαύθηκα}]
2 sg έκλαιγες, [{έκλαιες}] έκλαψες, [{έκλαυσες}] κλαιγόσουν(α) κλαύτηκες, [{κλαύθηκες}]
3 sg έκλαιγε, [{έκλαιε}] έκλαψε, [{έκλαυσε(ν)}] κλαιγόταν(ε) κλαύτηκε, [{κλαύθηκε}]
1 pl κλαίγαμε, [{κλαίαμε}] κλάψαμε, [{εκλαύσαμεν}] κλαιγόμασταν, (‑όμαστε) κλαυτήκαμε, [{κλαυθήκαμε}]
2 pl κλαίγατε, [{κλαίατε}] κλάψατε, [{εκλαύσατε}] κλαιγόσασταν, (‑όσαστε) κλαυτήκατε, [{κλαυθήκατε}]
3 pl έκλαιγαν, κλαίγαν(ε), [{έκλαιαν}] έκλαψαν, κλάψαν(ε), [{έκλαυσαν}] κλαίγονταν, (κλαιγόντουσαν), [{(ε)κλαίονταν}] κλαύτηκαν, (κλαυτήκανε), [{κλαύθηκαν}]
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα κλαίω / [θα κλαίγω] ➤ θα κλάψω / [{θα κλαύσω}] ➤ θα κλαίγομαι ➤ θα κλαυτώ / [{θα κλαυθώ}] ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα κλαις, / [θα κλαίγεις], … θα κλάψεις / [{θα κλαύσεις}], … θα κλαίγεσαι, … θα κλαυτείς / [{θα κλαυθείς}], …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … κλάψει / [{κλαύσει}]   έχω, έχεις, … κλαυτεί / [{κλαυθεί}]
  είμαι, είσαι, … κλαμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … κλάψει / [{κλαύσει}]   είχα, είχες, … κλαυτεί / [{κλαυθεί}]
  ήμουν, ήσουν, … κλαμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … κλάψει / [{κλαύσει}]   θα έχω, θα έχεις, … κλαυτεί / [{κλαυθεί}]
  θα είμαι, θα είσαι, … κλαμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg κλαίγε, [{κλαίε}]2 κλάψε, (κλαύ')4 κλάψου
2 pl κλαίτε, [κλαίγετε] κλάψτε, (κλαύτε)5, [{κλαύσετε}] κλαίγεστε κλαυτείτε, [{κλαυθείτε}]
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ κλαίγοντας, [{κλαίοντας}]2 / [{κλαίων, κλαίουσα3, κλαίον}] ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας κλάψει ➤ κλαμένος, ‑η, ‑ο / [{κλαυμένος, ‑η, ‑ο}] ➤
Nonfinite form➤ κλάψει, [{κλαύσει}] κλαυτεί, [{κλαυθεί}]
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 1. Rare active present forms with gamma -γ-, since mediaeval times.
 2. Uncontracted forms, after the ancient conjugation of κλαίω.
 3. Different meaning for all passive forms: grumble, complain. But the passive participles, with the active sense: crying, weeping.
   • κλαίουσα multiple meanings: archaic participle, also the weeping willow
 4. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g κλαύ' τον (klaú' ton, “weep for him; he is doomed”)
 5. Colloquial.
 • References: Allomorphs in literature, as in [κλαι-], [έκλαι-], [κλαυθ-], etc @greek-language.gr
irregular • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms[edit]

Antonyms[edit]

Derived terms[edit]

Compounds of the verb:

Expressions:

Set phrases:

Related terms[edit]

From all stems, α...ω
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=κλαίω&oldid=76682187"