ásaka

Icelandic[edit]

ásaka (weak verb, third-person singular past indicative ásakaði, supine ásakað)

(transitive) to accuse, to charge [+ um (accusative) = of/with something]
Synonyms: ákæra, saka, klaga, kæra

ásaka — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að ásaka
supine (sagnbót)		ásakað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		ásakandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég ásaka	við ásökum	present (nútíð)	ég ásaki	við ásökum
	þú ásakar	þið ásakið		þú ásakir	þið ásakið
	hann, hún, það ásakar	þeir, þær, þau ásaka		hann, hún, það ásaki	þeir, þær, þau ásaki

past (þátíð)	ég ásakaði	við ásökuðum	past (þátíð)	ég ásakaði	við ásökuðum
	þú ásakaðir	þið ásökuðuð		þú ásakaðir	þið ásökuðuð
	hann, hún, það ásakaði	þeir, þær, þau ásökuðu		hann, hún, það ásakaði	þeir, þær, þau ásökuðu

imperative (boðháttur)	ásaka (þú)	ásakið (þið)
	ásakaðu	ásakiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

ásakast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að ásakast
supine (sagnbót)		ásakast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		ásakandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég ásakast	við ásökumst	present (nútíð)	ég ásakist	við ásökumst
	þú ásakast	þið ásakist		þú ásakist	þið ásakist
	hann, hún, það ásakast	þeir, þær, þau ásakast		hann, hún, það ásakist	þeir, þær, þau ásakist

past (þátíð)	ég ásakaðist	við ásökuðumst	past (þátíð)	ég ásakaðist	við ásökuðumst
	þú ásakaðist	þið ásökuðust		þú ásakaðist	þið ásökuðust
	hann, hún, það ásakaðist	þeir, þær, þau ásökuðust		hann, hún, það ásakaðist	þeir, þær, þau ásökuðust

imperative (boðháttur)	ásakast (þú)	ásakist (þið)
	ásakastu	ásakisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

ásakaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	ásakaður	ásökuð	ásakað	ásakaðir	ásakaðar	ásökuð
accusative (þolfall)	ásakaðan	ásakaða	ásakað	ásakaða	ásakaðar	ásökuð
dative (þágufall)	ásökuðum	ásakaðri	ásökuðu	ásökuðum	ásökuðum	ásökuðum
genitive (eignarfall)	ásakaðs	ásakaðrar	ásakaðs	ásakaðra	ásakaðra	ásakaðra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	ásakaði	ásakaða	ásakaða	ásökuðu	ásökuðu	ásökuðu
accusative (þolfall)	ásakaða	ásökuðu	ásakaða	ásökuðu	ásökuðu	ásökuðu
dative (þágufall)	ásakaða	ásökuðu	ásakaða	ásökuðu	ásökuðu	ásökuðu
genitive (eignarfall)	ásakaða	ásökuðu	ásakaða	ásökuðu	ásökuðu	ásökuðu