ýla

See also: yla, ylą, yła, ȳła, ylä-, and -yla

Faroese

Etymology

From Old Norse ýla, from Proto-Germanic *hūwilōną.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʊiːla/

  Rhymes: -ʊiːla

  Homophone: íla

Verb

ýla (third person singular past indicative ýldi, third person plural past indicative ýldu, supine ýlt)

1. to yowl
2. to thunder

Conjugation

Conjugation of ýla (group v-1)
infinitive	ýla
supine	ýlt
participle (a7)1	ýlandi	ýldur
	present	past
first singular	ýli	ýldi
second singular	ýlir	ýldi
third singular	ýlir	ýldi
plural	ýla	ýldu
	imperative
singular	ýl!
plural	ýlið!
1Only the past participle being declined.

Icelandic

Etymology

From Old Norse ýla, from Proto-Germanic *hūwilōną.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈiːla/

  Rhymes: -iːla

  Homophone: íla

Verb

ýla (weak verb, third-person singular past indicative ýldi, supine ýlt)

1. to howl, whine

   Synonyms: emja, gaula, ýlfra

Conjugation

ýla — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að ýla
supine (sagnbót)		ýlt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		ýlandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég ýli	við ýlum	present (nútíð)	ég ýli	við ýlum
	þú ýlir	þið ýlið		þú ýlir	þið ýlið
	hann, hún, það ýlir	þeir, þær, þau ýla		hann, hún, það ýli	þeir, þær, þau ýli
past (þátíð)	ég ýldi	við ýldum	past (þátíð)	ég ýldi	við ýldum
	þú ýldir	þið ýlduð		þú ýldir	þið ýlduð
	hann, hún, það ýldi	þeir, þær, þau ýldu		hann, hún, það ýldi	þeir, þær, þau ýldu
imperative (boðháttur)	ýl (þú)	ýlið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	ýldu	ýliði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Noun

ýla f (genitive singular ýlu, nominative plural ýlur)

1. howl, whine

   Synonyms: gól, ýlfur