ścignąć

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *stìgnǫti.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɕt͡ɕiɡ.nɔɲt͡ɕ/

Verb

1. to to catch up with, overtake

Conjugation

Conjugation of ścignąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		ścignąć
future tense	1st	ścignę			ścigniemy
	2nd	ścigniesz			ścigniecie
	3rd	ścignie			ścigną
	impersonal	ścignie się
past tense	1st	ścignąłem, -(e)m ścignął	ścignęłam, -(e)m ścignęła	ścignęłom, -(e)m ścignęło	ścignęliśmy, -(e)śmy ścignęli	ścignęłyśmy, -(e)śmy ścignęły
	2nd	ścignąłeś, -(e)ś ścignął	ścignęłaś, -(e)ś ścignęła	ścignęłoś, -(e)ś ścignęło	ścignęliście, -(e)ście ścignęli	ścignęłyście, -(e)ście ścignęły
	3rd	ścignął	ścignęła	ścignęło	ścignęli	ścignęły
conditional	1st	ścignąłbym, bym ścignął	ścignęłabym, bym ścignęła	ścignęłobym, bym ścignęło	ścignęlibyśmy, byśmy ścignęli	ścignęłybyśmy, byśmy ścignęły
	2nd	ścignąłbyś, byś ścignął	ścignęłabyś, byś ścignęła	ścignęłobyś, byś ścignęło	ścignęlibyście, byście ścignęli	ścignęłybyście, byście ścignęły
	3rd	ścignąłby, by ścignął	ścignęłaby, by ścignęła	ścignęłoby, by ścignęło	ścignęliby, by ścignęli	ścignęłyby, by ścignęły
imperative	1st	niech ścignę			ścignijmy
	2nd	ścignij			ścignijcie
	3rd	niech ścignie			niech ścigną
passive adjectival participle		ścignięty	ścignięta	ścignięte	ścignięci	ścignięte
anterior adverbial participle		ścignąwszy
verbal noun		ścignięcie

Further reading

• Template:R:PWN