αναστολέας
Greek
[edit]Noun
[edit]αναστολέας • (anastoléas) m (plural αναστολείς)
- (biochemistry, engineering) inhibitor, inhibiting factor
- ένας αναστολέας ενζύμου ― énas anastoléas enzýmou ― an enzyme inhibitor
- (nautical) stopper, gripe (short rope used for securing something)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | αναστολέας (anastoléas) | αναστολείς (anastoleís) |
| genitive | αναστολέα (anastoléa) αναστολέως (anastoléos) |
αναστολέων (anastoléon) |
| accusative | αναστολέα (anastoléa) | αναστολείς (anastoleís) |
| vocative | αναστολέα (anastoléa) | αναστολείς (anastoleís) |
The second genitive singular is formal (ancient), and suitable for the feminine gender.
Coordinate terms
[edit]- ανασταλτικό n (anastaltikó, “inhibition”)
Related terms
[edit]- αναστολή f (anastolí, “suspension”)