απλοποιώ

Greek

Etymology

απλός (aplós) +‎ -ποιώ (-poió)

Pronunciation

• IPA^(key): /a.plo.piˈo/
• Hyphenation: α‧πλο‧ποι‧ώ

Verb

απλοποιώ • (aplopoió) (past απλοποίησα, passive απλοποιούμαι, p‑past απλοποιήθηκα, ppp απλοποιημένος)

1. to simplify

   Synonym: απλουστεύω (aploustévo)

   Antonym: περιπλέκω (peripléko)

Conjugation

απλοποιώ, απλοποιούμαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	απλοποιώ	απλοποιήσω	απλοποιούμαι	απλοποιηθώ
2 sg	απλοποιείς	απλοποιήσεις	απλοποιείσαι	απλοποιηθείς
3 sg	απλοποιεί	απλοποιήσει	απλοποιείται	απλοποιηθεί
1 pl	απλοποιούμε	απλοποιήσουμε, [-ομε]	απλοποιούμαστε, απλοποιόμαστε	απλοποιηθούμε
2 pl	απλοποιείτε	απλοποιήσετε	απλοποιείστε, (απλοποιόσαστε)	απλοποιηθείτε
3 pl	απλοποιούν(ε)	απλοποιήσουν(ε)	απλοποιούνται	απλοποιηθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	απλοποιούσα	απλοποίησα	απλοποιούμουν(α), απλοποιόμουν(α)	απλοποιήθηκα
2 sg	απλοποιούσες	απλοποίησες	[απλοποιούσουν(α)], απλοποιόσουν(α)	απλοποιήθηκες
3 sg	απλοποιούσε	απλοποίησε	απλοποιούνταν, απλοποιόταν(ε), {απλοποιείτο}	απλοποιήθηκε
1 pl	απλοποιούσαμε	απλοποιήσαμε	απλοποιούμασταν, (‑ούμαστε), απλοποιόμασταν, (‑όμαστε)	απλοποιηθήκαμε
2 pl	απλοποιούσατε	απλοποιήσατε	[απλοποιούσασταν, (‑ούσαστε)], απλοποιόσασταν, (‑όσαστε)	απλοποιηθήκατε
3 pl	απλοποιούσαν(ε)	απλοποίησαν, απλοποιήσαν(ε)	απλοποιούνταν, απλοποιόνταν(ε), (απλοποιόντουσαν), {απλοποιούντο}	απλοποιήθηκαν, απλοποιηθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα απλοποιώ ➤	θα απλοποιήσω ➤	θα απλοποιούμαι ➤	θα απλοποιηθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα απλοποιείς, …	θα απλοποιήσεις, …	θα απλοποιείσαι, …	θα απλοποιηθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … απλοποιήσει   έχω, έχεις, … απλοποιημένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … απλοποιηθεί   είμαι, είσαι, … απλοποιημένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … απλοποιήσει   είχα, είχες, … απλοποιημένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … απλοποιηθεί   ήμουν, ήσουν, … απλοποιημένος , ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … απλοποιήσει   θα έχω, θα έχεις, … απλοποιημένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … απλοποιηθεί   θα είμαι, θα είσαι, … απλοποιημένος , ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	—	απλοποίησε	—	απλοποιήσου
2 pl	απλοποιείτε	απλοποιήστε	απλοποιείστε	απλοποιηθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	απλοποιώντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας απλοποιήσει ➤		απλοποιημένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	απλοποιήσει		απλοποιηθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• see: απλός (aplós, “plain, simple”, adjective)