αφεντικό

Greek

Etymology

From Byzantine Greek ἀφεντικός (aphentikós), from Ancient Greek αὐθεντικός (authentikós, “lordly, masterly”), from αὐθέντης (authéntēs, “lord, master”).

Pronunciation

• IPA^(key): /afendiˈko/
• Hyphenation: α‧φε‧ντι‧κό

Noun

αφεντικό • (afentikó) n (plural αφεντικά, feminine αφεντικίνα)

1. owner, master (someone who has control over something or someone)

   Το αφεντικό του σκύλου αυτού είναι ο αδερφός μου. ― To afentikó tou skýlou aftoú eínai o aderfós mou. ― This dog's owner is my brother.

   Μπορώ να μιλήσω παρακαλώ στο αφεντικό του σπιτιού; ― Boró na milíso parakaló sto afentikó tou spitioú? ― Can I please speak to the homeowner?

2. boss (person who oversees and directs the work of others)

   Το αφεντικό με βάζει πάντα να δουλεύω παράξενες ώρες. ― To afentikó me vázei pánta na doulévo paráxenes óres. ― The boss always makes me work odd hours.

   Το νέο αφεντικό μου είναι πολύ φιλικός και πρόθυμος. ― To néo afentikó mou eínai polý filikós kai próthymos. ― My new boss is very friendly and eager.

3. (dated, more specifically) boss, master (the head of a household particularly with regards to servants)

   Το αφεντικό έχει προσλάβει νέες υπηρέτριες. ― To afentikó échei proslávei nées ypirétries. ― The master has hired new maids.

Declension

Declension of αφεντικό

	singular	plural
nominative	αφεντικό (afentikó)	αφεντικά (afentiká)
genitive	αφεντικού (afentikoú)	αφεντικών (afentikón)
accusative	αφεντικό (afentikó)	αφεντικά (afentiká)
vocative	αφεντικό (afentikó)	αφεντικά (afentiká)

Synonyms

• (owner, master): κύριος m (kýrios), κάτοχος m (kátochos)
• (boss): διευθυντής m (diefthyntís), προϊστάμενος m (proïstámenos)
• (master, boss): αφέντης m (aféntis), κύριος m (kýrios)