βαρύτονος

Ancient Greek

Etymology

From βᾰρῠ́ς (barús) +‎ τόνος (tónos).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ba.rý.to.nos/ → /βaˈry.to.nos/ → /vaˈri.to.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ba.rý.to.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /baˈry.to.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /βaˈry.to.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /vaˈry.to.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /vaˈri.to.nos/

Adjective

βᾰρῠ́τονος • (barútonos) m or f (neuter βᾰρῠ́τονον); second declension

1. deep-sounding
2. (grammar) (of words) having its acute accent on the last syllable changed to a grave accent (i.e. no accent at all)

Inflection

Second declension of βᾰρῠ́τονος; βᾰρῠ́τονον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		βᾰρῠ́τονος barútonos	βᾰρῠ́τονον barútonon		βᾰρῠτόνω barutónō	βᾰρῠτόνω barutónō		βᾰρῠ́τονοι barútonoi	βᾰρῠ́τονᾰ barútona
Genitive		βᾰρῠτόνου barutónou	βᾰρῠτόνου barutónou		βᾰρῠτόνοιν barutónoin	βᾰρῠτόνοιν barutónoin		βᾰρῠτόνων barutónōn	βᾰρῠτόνων barutónōn
Dative		βᾰρῠτόνῳ barutónōi	βᾰρῠτόνῳ barutónōi		βᾰρῠτόνοιν barutónoin	βᾰρῠτόνοιν barutónoin		βᾰρῠτόνοις barutónois	βᾰρῠτόνοις barutónois
Accusative		βᾰρῠ́τονον barútonon	βᾰρῠ́τονον barútonon		βᾰρῠτόνω barutónō	βᾰρῠτόνω barutónō		βᾰρῠτόνους barutónous	βᾰρῠ́τονᾰ barútona
Vocative		βᾰρῠ́τονε barútone	βᾰρῠ́τονον barútonon		βᾰρῠτόνω barutónō	βᾰρῠτόνω barutónō		βᾰρῠ́τονοι barútonoi	βᾰρῠ́τονᾰ barútona
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		βᾰρῠτόνως barutónōs			βᾰρῠτονώτερος barutonṓteros			βᾰρῠτονώτᾰτος barutonṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• βᾰρῠτονέω (barutonéō)

See also

• ὀξῠ́τονος (oxútonos)

Further reading

• “βαρύτονος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “βαρύτονος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• βαρύτονος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• βαρύτονος in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• βαρύτονος in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften

---

Greek

Etymology

From (deprecated template usage) [etyl] Ancient Greek.

Adjective

βαρύτονος • (varýtonos) m (feminine βαρύτονη, neuter βαρύτονο)

1. (grammar, linguistics) barytone, (of a word) having an unstressed last syllable
2. (music) baritone of a singer or musical instrument

Declension

Declension of βαρύτονος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	βαρύτονος •	βαρύτονη •	βαρύτονο •	βαρύτονοι •	βαρύτονες •	βαρύτονα •
genitive	βαρύτονου •	βαρύτονης •	βαρύτονου •	βαρύτονων •	βαρύτονων •	βαρύτονων •
accusative	βαρύτονο •	βαρύτονη •	βαρύτονο •	βαρύτονους •	βαρύτονες •	βαρύτονα •
vocative	βαρύτονε •	βαρύτονη •	βαρύτονο •	βαρύτονοι •	βαρύτονες •	βαρύτονα •

See also

• οξύτονος (oxýtonos, “oxytone”)
• παροξύτονος (paroxýtonos, “paroxytone”)
• προπαροξύτονος (proparoxýtonos, “proparoxytone”)