εντολή

See also: ἐντολή

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek ἐντολή (entolḗ).

Noun

εντολή • (entolí) f (plural εντολές)

1. order, command (instruction given to someone more junior)
2. (computing) command (instruction given to computer)

Declension

Declension of εντολή

	singular	plural
nominative	εντολή •	εντολές •
genitive	εντολής •	εντολών •
accusative	εντολή •	εντολές •
vocative	εντολή •	εντολές •

Synonyms

• διαταγή f (diatagí)