θείος

See also: θεῖος

Greek

Etymology 1

From Ancient Greek θεῖος ‎(theîos), from Proto-Indo-European *dʰē.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈθiɔs]
• Hyphenation: θεί‧ος

Noun

θείος • ‎(theíos) m ‎(plural θείοι, feminine θεία)

1. uncle (a parent’s brother or parent's brother-in-law)

Declension

declension of θείος

	singular	plural
nominative	θείος	θείοι
genitive	θείου	θείων
accusative	θείο	θείους
vocative	θείε	θείοι

Etymology 2

From Ancient Greek θεῖος ‎(theîos), from θεός ‎(theós, “god”).

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈθiɔs]
• Hyphenation: θεί‧ος

Adjective

θείος • ‎(theíos) m ‎(feminine θεία, neuter θείο)

1. divine

Declension

positive forms of θείος

number  case / gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	θείος	θεία	θείο	θείοι	θείες	θεία
genitive	θείου	θείας	θείου	θείων	θείων	θείων
accusative	θείο	θεία	θείο	θείους	θείες	θεία
vocative	θείε	θεία	θείο	θείοι	θείες	θεία
derivations	comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο θείος, etc.) relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο θείος, etc.)

degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	θειότερος	θειότερη	θειότερο	θειότεροι	θειότερες	θειότερα
genitive	θειότερου	θειότερης	θειότερου	θειότερων	θειότερων	θειότερων
accusative	θειότερο	θειότερη	θειότερο	θειότερους	θειότερες	θειότερα
vocative	θειότερε	θειότερη	θειότερο	θειότεροι	θειότερες	θειότερα
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο θειότερος", etc)
absolute superlative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	θειότατος	θειότατη	θειότατο	θειότατοι	θειότατες	θειότατα
genitive	θειότατου	θειότατης	θειότατου	θειότατων	θειότατων	θειότατων
accusative	θειότατο	θειότατη	θειότατο	θειότατους	θειότατες	θειότατα
vocative	θειότατε	θειότατη	θειότατο	θειότατοι	θειότατες	θειότατα