ιεραρχικός
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learned borrowing from Byzantine Greek ιεραρχικός (ierarkhikós). By surface analysis, ιεραρχ(ία) (ierarch(ía)) + -ικός (-ikós).[1]
Adjective
[edit]ιεραρχικός • (ierarchikós) m (feminine ιεραρχική, neuter ιεραρχικό)
Declension
[edit]Declension of ιεραρχικός
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ιεραρχικός • | ιεραρχική • | ιεραρχικό • | ιεραρχικοί • | ιεραρχικές • | ιεραρχικά • |
| genitive | ιεραρχικού • | ιεραρχικής • | ιεραρχικού • | ιεραρχικών • | ιεραρχικών • | ιεραρχικών • |
| accusative | ιεραρχικό • | ιεραρχική • | ιεραρχικό • | ιεραρχικούς • | ιεραρχικές • | ιεραρχικά • |
| vocative | ιεραρχικέ • | ιεραρχική • | ιεραρχικό • | ιεραρχικοί • | ιεραρχικές • | ιεραρχικά • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ιεραρχικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ιεραρχικός, etc.) | |||||
Derived terms
[edit]- ιεραρχικά (ierarchiká, adverb)
- (learned) ιεραρχικώς (ierarchikós, adverb)
References
[edit]- ^ “ιεραρχικός”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998