ικανοποιώ

Greek

Etymology

From Byzantine Greek ἰκανοποιῶ (ikanopoiô), consisting of ἱκανός (hikanós, “sufficient, enough”) + ποιέω (poiéo, “to make”), Calque of Latin satisfacio.

Pronunciation

• IPA^(key): [ikanopiˈo]

Verb

ικανοποιώ • (ikanopoió) (past ικανοποίησα, passive ικανοποιούμαι)

1. satisfy, fulfill, gratify

Conjugation

This verb needs an inflection-table template.

Derived terms

• ικανοποίηση f (ikanopoíisi, “satisfaction”)
• ικανοποιημένος (ikanopoiiménos, “satisfied”)
• ικανοποιητικός (ikanopoiitikós, “satisfactory”)