καθάπτω

Ancient Greek

Alternative forms

• κατάπτω (katáptō) — Ionic

Etymology

κατα- (kata-) +‎ ἅπτω (háptō)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.tʰáp.tɔː/ → /kaˈθap.to/ → /kaˈθap.to/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.tʰáp.tɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kaˈtʰap.to/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /kaˈθap.to/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /kaˈθap.to/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /kaˈθap.to/

Verb

καθάπτω • (katháptō)

1. to fasten, make fast
2. (Epic, in middle) to address, accost

Conjugation

   Present: καθᾰ́πτω, καθᾰ́πτομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	καθᾰ́πτω	καθᾰ́πτεις	καθᾰ́πτει	καθᾰ́πτετον	καθᾰ́πτετον	καθᾰ́πτομεν	καθᾰ́πτετε	καθᾰ́πτουσῐ(ν)
	subjunctive	καθᾰ́πτω	καθᾰ́πτῃς	καθᾰ́πτῃ	καθᾰ́πτητον	καθᾰ́πτητον	καθᾰ́πτωμεν	καθᾰ́πτητε	καθᾰ́πτωσῐ(ν)
	optative	καθᾰ́πτοιμῐ	καθᾰ́πτοις	καθᾰ́πτοι	καθᾰ́πτοιτον	καθᾰπτοίτην	καθᾰ́πτοιμεν	καθᾰ́πτοιτε	καθᾰ́πτοιεν
	imperative		κάθᾰπτε	καθᾰπτέτω	καθᾰ́πτετον	καθᾰπτέτων		καθᾰ́πτετε	καθᾰπτόντων
middle/ passive	indicative	καθᾰ́πτομαι	καθᾰ́πτῃ, καθᾰ́πτει	καθᾰ́πτεται	καθᾰ́πτεσθον	καθᾰ́πτεσθον	καθᾰπτόμεθᾰ	καθᾰ́πτεσθε	καθᾰ́πτονται
	subjunctive	καθᾰ́πτωμαι	καθᾰ́πτῃ	καθᾰ́πτηται	καθᾰ́πτησθον	καθᾰ́πτησθον	καθᾰπτώμεθᾰ	καθᾰ́πτησθε	καθᾰ́πτωνται
	optative	καθᾰπτοίμην	καθᾰ́πτοιο	καθᾰ́πτοιτο	καθᾰ́πτοισθον	καθᾰπτοίσθην	καθᾰπτοίμεθᾰ	καθᾰ́πτοισθε	καθᾰ́πτοιντο
	imperative		καθᾰ́πτου	καθᾰπτέσθω	καθᾰ́πτεσθον	καθᾰπτέσθων		καθᾰ́πτεσθε	καθᾰπτέσθων
		active				middle/passive
infinitive		καθᾰ́πτειν				καθᾰ́πτεσθαι
participle	m	καθᾰ́πτων				καθᾰπτόμενος
	f	καθᾰ́πτουσᾰ				καθᾰπτομένη
	n	καθᾰ́πτον				καθᾰπτόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: κάθηπτον, καθηπτόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κάθηπτον	κάθηπτες	κάθηπτε(ν)	καθήπτετον	καθηπτέτην	καθήπτομεν	καθήπτετε	κάθηπτον
middle/ passive	indicative	καθηπτόμην	καθήπτου	καθήπτετο	καθήπτεσθον	καθηπτέσθην	καθηπτόμεθᾰ	καθήπτεσθε	καθήπτοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: καθᾰ́ψω, καθᾰ́ψομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	καθᾰ́ψω	καθᾰ́ψεις	καθᾰ́ψει	καθᾰ́ψετον	καθᾰ́ψετον	καθᾰ́ψομεν	καθᾰ́ψετε	καθᾰ́ψουσῐ(ν)
	optative	καθᾰ́ψοιμῐ	καθᾰ́ψοις	καθᾰ́ψοι	καθᾰ́ψοιτον	καθᾰψοίτην	καθᾰ́ψοιμεν	καθᾰ́ψοιτε	καθᾰ́ψοιεν
middle	indicative	καθᾰ́ψομαι	καθᾰ́ψῃ, καθᾰ́ψει	καθᾰ́ψεται	καθᾰ́ψεσθον	καθᾰ́ψεσθον	καθᾰψόμεθᾰ	καθᾰ́ψεσθε	καθᾰ́ψονται
	optative	καθᾰψοίμην	καθᾰ́ψοιο	καθᾰ́ψοιτο	καθᾰ́ψοισθον	καθᾰψοίσθην	καθᾰψοίμεθᾰ	καθᾰ́ψοισθε	καθᾰ́ψοιντο
		active			middle
infinitive		καθᾰ́ψειν			καθᾰ́ψεσθαι
participle	m	καθᾰ́ψων			καθᾰψόμενος
	f	καθᾰ́ψουσᾰ			καθᾰψομένη
	n	καθᾰ́ψον			καθᾰψόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: κάθηψᾰ, καθηψᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κάθηψᾰ	κάθηψᾰς	κάθηψε(ν)	καθήψᾰτον	καθηψᾰ́την	καθήψᾰμεν	καθήψᾰτε	κάθηψᾰν
	subjunctive	καθᾰ́ψω	καθᾰ́ψῃς	καθᾰ́ψῃ	καθᾰ́ψητον	καθᾰ́ψητον	καθᾰ́ψωμεν	καθᾰ́ψητε	καθᾰ́ψωσῐ(ν)
	optative	καθᾰ́ψαιμῐ	καθᾰ́ψειᾰς, καθᾰ́ψαις	καθᾰ́ψειε(ν), καθᾰ́ψαι	καθᾰ́ψαιτον	καθᾰψαίτην	καθᾰ́ψαιμεν	καθᾰ́ψαιτε	καθᾰ́ψειᾰν, καθᾰ́ψαιεν
	imperative		κάθᾰψον	καθᾰψᾰ́τω	καθᾰ́ψᾰτον	καθᾰψᾰ́των		καθᾰ́ψᾰτε	καθᾰψᾰ́ντων
middle	indicative	καθηψᾰ́μην	καθήψω	καθήψᾰτο	καθήψᾰσθον	καθηψᾰ́σθην	καθηψᾰ́μεθᾰ	καθήψᾰσθε	καθήψᾰντο
	subjunctive	καθᾰ́ψωμαι	καθᾰ́ψῃ	καθᾰ́ψηται	καθᾰ́ψησθον	καθᾰ́ψησθον	καθᾰψώμεθᾰ	καθᾰ́ψησθε	καθᾰ́ψωνται
	optative	καθᾰψαίμην	καθᾰ́ψαιο	καθᾰ́ψαιτο	καθᾰ́ψαισθον	καθᾰψαίσθην	καθᾰψαίμεθᾰ	καθᾰ́ψαισθε	καθᾰ́ψαιντο
	imperative		κάθᾰψαι	καθᾰψᾰ́σθω	καθᾰ́ψᾰσθον	καθᾰψᾰ́σθων		καθᾰ́ψᾰσθε	καθᾰψᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		καθᾰ́ψαι			καθᾰ́ψᾰσθαι
participle	m	καθᾰ́ψᾱς			καθᾰψᾰ́μενος
	f	καθᾰ́ψᾱσᾰ			καθᾰψᾰμένη
	n	καθᾰ́ψᾰν			καθᾰψᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: κάθημμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	κάθημμαι	κάθηψαι	κάθηπται	κάθηφθον	κάθηφθον	καθήμμεθᾰ	κάθηφθε	καθήπᾰται
	subjunctive	καθημμένος ὦ	καθημμένος ᾖς	καθημμένος ᾖ	καθημμένω ἦτον	καθημμένω ἦτον	καθημμένοι ὦμεν	καθημμένοι ἦτε	καθημμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	καθημμένος εἴην	καθημμένος εἴης	καθημμένος εἴη	καθημμένω εἴητον/εἶτον	καθημμένω εἰήτην/εἴτην	καθημμένοι εἴημεν/εἶμεν	καθημμένοι εἴητε/εἶτε	καθημμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		κάθηψο	καθήφθω	κάθηφθον	καθήφθων		κάθηφθε	καθήφθων
						middle/passive
infinitive						καθῆφθαι
participle	m					καθημμένος
	f					καθημμένη
	n					καθημμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• “καθάπτω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• καθάπτω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• καθάπτω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “καθάπτω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• G2510 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • attack idem, page 49.
  • downcast idem, page 249.
  • impugn idem, page 425.
  • lash idem, page 477.
  • storm idem, page 821.