παραχαϊδεύω

Greek

Etymology

παρα- (“over- excessively”) +‎ χαϊδεύω (“fondle”).

Pronunciation

• IPA^(key): /pa.ɾa.xai̯ˈðe.vo/
• Hyphenation: πα‧ρα‧χαϊ‧δεύ‧ω

Verb

παραχαϊδεύω • (parachaïdévo) (past παραχάιδεψα) and less common passive: παραχαϊδεύομαι

1. caress, extendedly or for a long time
2. (figuratively) pamper, mollycoddle, cosset

Conjugation

παραχαϊδεύω   παραχαϊδεύομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	παραχαϊδεύω	παραχαϊδέψω	παραχαϊδεύομαι	παραχαϊδευτώ
2 sg	παραχαϊδεύεις	παραχαϊδέψεις	παραχαϊδεύεσαι	παραχαϊδευτείς
3 sg	παραχαϊδεύει	παραχαϊδέψει	παραχαϊδεύεται	παραχαϊδευτεί
1 pl	παραχαϊδεύουμε, [‑ομε]	παραχαϊδέψουμε, [‑ομε]	παραχαϊδευόμαστε	παραχαϊδευτούμε
2 pl	παραχαϊδεύετε	παραχαϊδέψετε	παραχαϊδεύεστε, παραχαϊδευόσαστε	παραχαϊδευτείτε
3 pl	παραχαϊδεύουν(ε)	παραχαϊδέψουν(ε)	παραχαϊδεύονται	παραχαϊδευτούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	παραχάιδευα	παραχάιδεψα	παραχαϊδευόμουν(α)	παραχαϊδεύτηκα
2 sg	παραχάιδευες	παραχάιδεψες	παραχαϊδευόσουν(α)	παραχαϊδεύτηκες
3 sg	παραχάιδευε	παραχάιδεψε	παραχαϊδευόταν(ε)	παραχαϊδεύτηκε
1 pl	παραχαϊδεύαμε	παραχαϊδέψαμε	παραχαϊδευόμασταν, (‑όμαστε)	παραχαϊδευτήκαμε
2 pl	παραχαϊδεύατε	παραχαϊδέψατε	παραχαϊδευόσασταν, (‑όσαστε)	παραχαϊδευτήκατε
3 pl	παραχάιδευαν, παραχαϊδεύαν(ε)	παραχάιδεψαν, παραχαϊδέψαν(ε)	παραχαϊδεύονταν, (παραχαϊδευόντουσαν)	παραχαϊδεύτηκαν, παραχαϊδευτήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα παραχαϊδεύω ➤	θα παραχαϊδέψω ➤	θα παραχαϊδεύομαι ➤	θα παραχαϊδευτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα παραχαϊδεύεις, …	θα παραχαϊδέψεις, …	θα παραχαϊδεύεσαι, …	θα παραχαϊδευτείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … παραχαϊδέψει   έχω, έχεις, … παραχαϊδεμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … παραχαϊδευτεί   είμαι, είσαι, … παραχαϊδεμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … παραχαϊδέψει   είχα, είχες, … παραχαϊδεμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … παραχαϊδευτεί   ήμουν, ήσουν, … παραχαϊδεμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … παραχαϊδέψει   θα έχω, θα έχεις, … παραχαϊδεμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … παραχαϊδευτεί   θα είμαι, θα είσαι, … παραχαϊδεμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	παραχάιδευε	παραχάιδεψε, παραχάιδευ' 1	—	παραχαϊδέψου
2 pl	παραχαϊδεύετε	παραχαϊδέψτε, παραχαϊδεύτε2	παραχαϊδεύεστε	παραχαϊδευτείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	παραχαϊδεύοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας παραχαϊδέψει ➤		παραχαϊδεμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	παραχαϊδέψει		παραχαϊδευτεί
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. παραχάιδευ' τον ("spoil him!").  2. Colloquial.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• παραχάιδεμα n (paracháidema)
• χαϊδεύω (chaïdévo, “caress, fondle”)