πεθαμένος

Greek

Etymology

Passive perfect participle of πεθαίνω (“I die”), a verb with only active forms. From Medieval Byzantine Greek πεθαμένος from stem πεθαν- with assimilation [nm > mm] and simplification of [mm > m]. See Ancient Greek aorist ἀπέθᾰνον (apéthanon) of ἀποθνῄσκω (apothnḗiskō).

Pronunciation

• IPA^(key): /peθaˈmenos/
• Hyphenation: πε‧θα‧μέ‧νος

Participle

πεθαμένος • (pethaménos) (— parameter error — )

1. dead, deceased, (English euphemisms): departed, late, passed away
2. (figuratively) lost, perished

   οι πεθαμένες ελπίδες ― oi pethaménes elpídes ― the dead hopes

   τα πεθαμένα όνειρα ― ta pethaména óneira ― the dead dreams (wishes)

   Synonyms: νεκρός (nekrós), τσακισμένος (tsakisménos)

3. (figuratively, idiomatic) exhausted

   Γύρισα στο σπίτι πεθαμένος από τη δουλειά

   Gýrisa sto spíti pethaménos apó ti douleiá

   I returned home, exhausted (lit:dead) from work.

   Synonyms: ξεθεωμένος (xetheoménos), τσακισμένος (tsakisménos)

5. (expression) (neutral plural) see πεθαμένα (pethaména)

Usage notes

• πεθαμένα (pethaména, “neuteral plural”) as a noun: literally: the dead (implied: relatives)

Declension

Declension of πεθαμένος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	πεθαμένος •	πεθαμένη •	πεθαμένο •	πεθαμένοι •	πεθαμένες •	πεθαμένα •
genitive	πεθαμένου •	πεθαμένης •	πεθαμένου •	πεθαμένων •	πεθαμένων •	πεθαμένων •
accusative	πεθαμένο •	πεθαμένη •	πεθαμένο •	πεθαμένους •	πεθαμένες •	πεθαμένα •
vocative	πεθαμένε •	πεθαμένη •	πεθαμένο •	πεθαμένοι •	πεθαμένες •	πεθαμένα •

Synonyms

• αποθαμένος (apothaménos, participle) (literature: Medieval, from ἀποθαίνω)
• νεκρός (nekrós, “dead, the body of the dead”)
• and see definitions for more senses

Antonyms

• ζωντανός (zontanós, “alive”)

Derived terms

• πεθαμενατζής (pethamenatzís, “undertaker”) (derisive, folsky)
• πεθαμενατζίδικο n (pethamenatzídiko, “funeral home”) (derisive, folsky)

Related terms

• πεθαμός m (pethamós, “death”) (colloquial)