πολυτελής

Ancient Greek

Etymology

From πολυ- (polu-) +‎ τέλος (télos) +‎ -ής (-ḗs).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /po.ly.te.lɛ̌ːs/ → /po.ly.teˈlis/ → /po.li.teˈlis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /po.ly.te.lɛ̌ːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /po.ly.teˈle̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /po.ly.teˈlis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /po.ly.teˈlis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /po.li.teˈlis/

Adjective

πολῠτελής • (polutelḗs) m or f (neuter πολῠτελές); third declension

1. very expensive, precious, costly
2. luxurious, extravagant

Declension

Third declension of πολῠτελής; πολῠτελές (contracted, Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		πολῠτελής polutelḗs	πολῠτελές polutelés		πολῠτελεῖ poluteleî	πολῠτελεῖ poluteleî		πολῠτελεῖς poluteleîs	πολῠτελῆ polutelê
Genitive		πολῠτελοῦς poluteloûs	πολῠτελοῦς poluteloûs		πολῠτελοῖν poluteloîn	πολῠτελοῖν poluteloîn		πολῠτελῶν polutelôn	πολῠτελῶν polutelôn
Dative		πολῠτελεῖ poluteleî	πολῠτελεῖ poluteleî		πολῠτελοῖν poluteloîn	πολῠτελοῖν poluteloîn		πολῠτελέσῐ / πολῠτελέσῐν polutelési(n)	πολῠτελέσῐ / πολῠτελέσῐν polutelési(n)
Accusative		πολῠτελῆ polutelê	πολῠτελές polutelés		πολῠτελεῖ poluteleî	πολῠτελεῖ poluteleî		πολῠτελεῖς poluteleîs	πολῠτελῆ polutelê
Vocative		πολῠτελές polutelés	πολῠτελές polutelés		πολῠτελεῖ poluteleî	πολῠτελεῖ poluteleî		πολῠτελεῖς poluteleîs	πολῠτελῆ polutelê
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		πολῠτελῶς polutelôs			πολῠτελέστερος polutelésteros			πολῠτελέστᾰτος poluteléstatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• πολυτελής in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “πολυτελής”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• G4185 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • costly idem, page 176.
  • dear idem, page 198.
  • expensive idem, page 294.
  • invaluable idem, page 456.
  • luxurious idem, page 506.
  • precious idem, page 634.
  • priceless idem, page 640.
  • sumptuous idem, page 837.
  • valuable idem, page 943.

Greek

Etymology

From Ancient Greek πολυτελής (polutelḗs). From πολυ- +‎ τέλος +‎ -ής.

Pronunciation

• IPA^(key): /po.li.teˈlis/

Adjective

πολυτελής • (polytelís) m (feminine πολυτελής, neuter πολυτελές)

1. luxurious
2. extravagant

Declension

Declension of πολυτελής

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	πολυτελής •	πολυτελής •	πολυτελές •	πολυτελείς •	πολυτελείς •	πολυτελή •
genitive	πολυτελούς •	πολυτελούς •	πολυτελούς •	πολυτελών •	πολυτελών •	πολυτελών •
accusative	πολυτελή •	πολυτελή •	πολυτελές •	πολυτελείς •	πολυτελείς •	πολυτελή •
vocative	πολυτελή • / πολυτελής •	πολυτελής •	πολυτελές •	πολυτελείς •	πολυτελείς •	πολυτελή •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο πολυτελής, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο πολυτελής, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	πολυτελέστερος •	πολυτελέστερη •	πολυτελέστερο •	πολυτελέστεροι •	πολυτελέστερες •	πολυτελέστερα •
genitive	πολυτελέστερου •	πολυτελέστερης •	πολυτελέστερου •	πολυτελέστερων •	πολυτελέστερων •	πολυτελέστερων •
accusative	πολυτελέστερο •	πολυτελέστερη •	πολυτελέστερο •	πολυτελέστερους •	πολυτελέστερες •	πολυτελέστερα •
vocative	πολυτελέστερε •	πολυτελέστερη •	πολυτελέστερο •	πολυτελέστεροι •	πολυτελέστερες •	πολυτελέστερα •
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο πολυτελέστερος", etc)
Absolute superlative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	πολυτελέστατος •	πολυτελέστατη •	πολυτελέστατο •	πολυτελέστατοι •	πολυτελέστατες •	πολυτελέστατα •
genitive	πολυτελέστατου •	πολυτελέστατης •	πολυτελέστατου •	πολυτελέστατων •	πολυτελέστατων •	πολυτελέστατων •
accusative	πολυτελέστατο •	πολυτελέστατη •	πολυτελέστατο •	πολυτελέστατους •	πολυτελέστατες •	πολυτελέστατα •
vocative	πολυτελέστατε •	πολυτελέστατη •	πολυτελέστατο •	πολυτελέστατοι •	πολυτελέστατες •	πολυτελέστατα •