ρεζιλεύω

Greek

Etymology

From ρεζίλι (rezíli) (from Turkish rezil) + -εύω (-évo, “suffix for verbs”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɾe.ziˈle.vo/
• Hyphenation: ρε‧ζι‧λεύ‧ω

Verb

ρεζιλεύω • (rezilévo) (past ρεζίλεψα, passive ρεζιλεύομαι)

1. humiliate, make the laughing stock, make to look ridiculous

Conjugation

ρεζιλεύω   ρεζιλεύομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	ρεζιλεύω	ρεζιλέψω	ρεζιλεύομαι	ρεζιλευτώ
2 sg	ρεζιλεύεις	ρεζιλέψεις	ρεζιλεύεσαι	ρεζιλευτείς
3 sg	ρεζιλεύει	ρεζιλέψει	ρεζιλεύεται	ρεζιλευτεί
1 pl	ρεζιλεύουμε, [‑ομε]	ρεζιλέψουμε, [‑ομε]	ρεζιλευόμαστε	ρεζιλευτούμε
2 pl	ρεζιλεύετε	ρεζιλέψετε	ρεζιλεύεστε, ρεζιλευόσαστε	ρεζιλευτείτε
3 pl	ρεζιλεύουν(ε)	ρεζιλέψουν(ε)	ρεζιλεύονται	ρεζιλευτούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	ρεζίλευα	ρεζίλεψα	ρεζιλευόμουν(α)	ρεζιλεύτηκα
2 sg	ρεζίλευες	ρεζίλεψες	ρεζιλευόσουν(α)	ρεζιλεύτηκες
3 sg	ρεζίλευε	ρεζίλεψε	ρεζιλευόταν(ε)	ρεζιλεύτηκε
1 pl	ρεζιλεύαμε	ρεζιλέψαμε	ρεζιλευόμασταν, (‑όμαστε)	ρεζιλευτήκαμε
2 pl	ρεζιλεύατε	ρεζιλέψατε	ρεζιλευόσασταν, (‑όσαστε)	ρεζιλευτήκατε
3 pl	ρεζίλευαν, ρεζιλεύαν(ε)	ρεζίλεψαν, ρεζιλέψαν(ε)	ρεζιλεύονταν, (ρεζιλευόντουσαν)	ρεζιλεύτηκαν, ρεζιλευτήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα ρεζιλεύω ➤	θα ρεζιλέψω ➤	θα ρεζιλεύομαι ➤	θα ρεζιλευτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα ρεζιλεύεις, …	θα ρεζιλέψεις, …	θα ρεζιλεύεσαι, …	θα ρεζιλευτείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … ρεζιλέψει   έχω, έχεις, … ρεζιλεμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … ρεζιλευτεί   είμαι, είσαι, … ρεζιλεμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … ρεζιλέψει   είχα, είχες, … ρεζιλεμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … ρεζιλευτεί   ήμουν, ήσουν, … ρεζιλεμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … ρεζιλέψει   θα έχω, θα έχεις, … ρεζιλεμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … ρεζιλευτεί   θα είμαι, θα είσαι, … ρεζιλεμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	ρεζίλευε	ρεζίλεψε, ρεζίλευ' 1	—	ρεζιλέψου
2 pl	ρεζιλεύετε	ρεζιλέψτε, ρεζιλεύτε2	ρεζιλεύεστε	ρεζιλευτείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	ρεζιλεύοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας ρεζιλέψει ➤		ρεζιλεμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	ρεζιλέψει		ρεζιλευτεί
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. ρεζίλευ' τον ("make him the laughing stock!").  2. Colloquial.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.