σημαντικός

Ancient Greek

Etymology

From σημαίνω (sēmaínō, “to indicate”) +‎ -ικός (-ikós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sɛː.man.ti.kós/ → /si.man.tiˈkos/ → /si.man.diˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sɛː.man.ti.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /se.man.tiˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /si.man.tiˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /si.man.tiˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /si.man.diˈkos/

Adjective

σημᾰντῐκός • (sēmantikós) m (feminine σημᾰντῐκή, neuter σημᾰντῐκόν); first/second declension

1. significant, giving signs

Inflection

First and second declension of σημᾰντῐκός; σημᾰντῐκή; σημᾰντῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		σημᾰντῐκός sēmantikós	σημᾰντῐκή sēmantikḗ	σημᾰντῐκόν sēmantikón		σημᾰντῐκώ sēmantikṓ	σημᾰντῐκᾱ́ sēmantikā́	σημᾰντῐκώ sēmantikṓ		σημᾰντῐκοί sēmantikoí	σημᾰντῐκαί sēmantikaí	σημᾰντῐκᾰ́ sēmantiká
Genitive		σημᾰντῐκοῦ sēmantikoû	σημᾰντῐκῆς sēmantikês	σημᾰντῐκοῦ sēmantikoû		σημᾰντῐκοῖν sēmantikoîn	σημᾰντῐκαῖν sēmantikaîn	σημᾰντῐκοῖν sēmantikoîn		σημᾰντῐκῶν sēmantikôn	σημᾰντῐκῶν sēmantikôn	σημᾰντῐκῶν sēmantikôn
Dative		σημᾰντῐκῷ sēmantikôi	σημᾰντῐκῇ sēmantikêi	σημᾰντῐκῷ sēmantikôi		σημᾰντῐκοῖν sēmantikoîn	σημᾰντῐκαῖν sēmantikaîn	σημᾰντῐκοῖν sēmantikoîn		σημᾰντῐκοῖς sēmantikoîs	σημᾰντῐκαῖς sēmantikaîs	σημᾰντῐκοῖς sēmantikoîs
Accusative		σημᾰντῐκόν sēmantikón	σημᾰντῐκήν sēmantikḗn	σημᾰντῐκόν sēmantikón		σημᾰντῐκώ sēmantikṓ	σημᾰντῐκᾱ́ sēmantikā́	σημᾰντῐκώ sēmantikṓ		σημᾰντῐκούς sēmantikoús	σημᾰντῐκᾱ́ς sēmantikā́s	σημᾰντῐκᾰ́ sēmantiká
Vocative		σημᾰντῐκέ sēmantiké	σημᾰντῐκή sēmantikḗ	σημᾰντῐκόν sēmantikón		σημᾰντῐκώ sēmantikṓ	σημᾰντῐκᾱ́ sēmantikā́	σημᾰντῐκώ sēmantikṓ		σημᾰντῐκοί sēmantikoí	σημᾰντῐκαί sēmantikaí	σημᾰντῐκᾰ́ sēmantiká
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		σημᾰντῐκῶς sēmantikôs				σημᾰντῐκώτερος sēmantikṓteros				σημᾰντῐκώτᾰτος sēmantikṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• ἐπισημαντικός (episēmantikós)
• κατασημαντικός (katasēmantikós)
• παρασημαντικός (parasēmantikós)
• προσημαντικός (prosēmantikós)
• συσσημαντικός (sussēmantikós)

 

Descendants

• → French: sémantique
  • → English: semantic
• Greek: σημαντικός (simantikós)

Further reading

• σημαντικός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• σημαντικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • significant idem, page 775.

---

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek σημαντικός (sēmantikós).

Adjective

σημαντικός • (simantikós) m (feminine σημαντική, neuter σημαντικό)

1. important, significant, considerable, outstanding, notable

   Antonym: ασήμαντος (asímantos)

Declension

declension of σημαντικός

number  case / gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	σημαντικός	σημαντική	σημαντικό	σημαντικοί	σημαντικές	σημαντικά
genitive	σημαντικού	σημαντικής	σημαντικού	σημαντικών	σημαντικών	σημαντικών
accusative	σημαντικό	σημαντική	σημαντικό	σημαντικούς	σημαντικές	σημαντικά
vocative	σημαντικέ	σημαντική	σημαντικό	σημαντικοί	σημαντικές	σημαντικά
derivations	comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο σημαντικός, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο σημαντικός (o pio simantikós), etc.)

degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	σημαντικότερος	σημαντικότερη	σημαντικότερο	σημαντικότεροι	σημαντικότερες	σημαντικότερα
genitive	σημαντικότερου	σημαντικότερης	σημαντικότερου	σημαντικότερων	σημαντικότερων	σημαντικότερων
accusative	σημαντικότερο	σημαντικότερη	σημαντικότερο	σημαντικότερους	σημαντικότερες	σημαντικότερα
vocative	σημαντικότερε	σημαντικότερη	σημαντικότερο	σημαντικότεροι	σημαντικότερες	σημαντικότερα
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο σημαντικότερος", etc)
absolute superlative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	σημαντικότατος	σημαντικότατη	σημαντικότατο	σημαντικότατοι	σημαντικότατες	σημαντικότατα
genitive	σημαντικότατου	σημαντικότατης	σημαντικότατου	σημαντικότατων	σημαντικότατων	σημαντικότατων
accusative	σημαντικότατο	σημαντικότατη	σημαντικότατο	σημαντικότατους	σημαντικότατες	σημαντικότατα
vocative	σημαντικότατε	σημαντικότατη	σημαντικότατο	σημαντικότατοι	σημαντικότατες	σημαντικότατα

Related terms

• εξαιρετικός m (exairetikós, “excellent”)