στρατιωτικός

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek στρατιωτικός (stratiōtikós), from στρατιώτης (stratiṓtēs) +‎ -ικός (-ikós), with semantic loan from French militaire.

Adjective

στρατιωτικός • (stratiotikós) m (feminine στρατιωτική, neuter στρατιωτικό)

1. military (describing members of the armed forces)

Declension

Declension of στρατιωτικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	στρατιωτικός •	στρατιωτική •	στρατιωτικό •	στρατιωτικοί •	στρατιωτικές •	στρατιωτικά •
genitive	στρατιωτικού •	στρατιωτικής •	στρατιωτικού •	στρατιωτικών •	στρατιωτικών •	στρατιωτικών •
accusative	στρατιωτικό •	στρατιωτική •	στρατιωτικό •	στρατιωτικούς •	στρατιωτικές •	στρατιωτικά •
vocative	στρατιωτικέ •	στρατιωτική •	στρατιωτικό •	στρατιωτικοί •	στρατιωτικές •	στρατιωτικά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο στρατιωτικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο στρατιωτικός, etc.)

Related terms

• see: στρατός m (stratós, “army”)

Noun

στρατιωτικός • (stratiotikós) m (plural στρατιωτικοί)

1. serviceman (especially an officer)

Declension

Declension of στρατιωτικός

	singular	plural
nominative	στρατιωτικός •	στρατιωτικοί •
genitive	στρατιωτικού •	στρατιωτικών •
accusative	στρατιωτικό •	στρατιωτικούς •
vocative	στρατιωτικέ •	στρατιωτικοί •

Synonyms

• εξυπηρετητής m (exypiretitís)

Related terms

see: στρατός m (stratós, “army”)

Further reading

• στρατιωτικός on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el