συμφέρω

Ancient Greek

Etymology

(deprecated template usage)

From συν- (sun-, “with”) +‎ φέρω (phérō, “to bring, carry”)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sym.pʰé.rɔː/ → /symˈɸe.ro/ → /simˈfe.ro/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sym.pʰé.rɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /symˈpʰe.ro/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /symˈɸe.ro/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /symˈfe.ro/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /simˈfe.ro/

Verb

σῠμφέρω • (sumphérō)

1. (active voice)
   1. to bring together, gather, collect
      • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 7.152
      • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 3.92
      • 384 BCE – 322 BCE, Demosthenes, Against Timocrates 74
      • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 1.99
      • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Anabasis 6.4.9
      • 396 BCE – 323 BCE, Lycurgus of Athens, Collected Works 45
      1. to bring together, contribute
         • 472 BCE, Aeschylus, The Persians 528
         • 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Sophistical Refutations 183B.33
         • 300 BCE – 250 BCE, Apollonius of Rhodes, Argonautica 4.134
      2. (like συμβάλλω) to bring into conflict
         • 467 BCE, Aeschylus, Seven Against Thebes 510
         • 500 BCE – 400 BCE, Bacchylides, Collected Works 1.2
      3. to bear along with or together, to suffer, bear with, indulge
         • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Cyropaedia 4.3.13
         • 391 BCE, Aristophanes, Assemblywomen 869
         • 540 BCE – 450 BCE, Epicharmus, Collected Works 35.8
         • 497 BCE – 405 BCE, Sophocles, Electra 946
         • 416 BCE, Euripides, Herakles 1366
         • 438 BCE, Euripides, Alcestis 370
   2. (intransitive, without accusative of object) to confer a benefit, to be of use, be useful or profitable
      • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 9.37
      • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 8.87
      • 470 BCE, Aeschylus, The Suppliants 753
      • 446 BCE – 386 BCE, Aristophanes, The Acharnians 252
      • 388 BCE, Aristophanes, Plutus 38
      • 391 BCE, Aristophanes, Assemblywomen 475
      • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 4.26
      • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Memorabilia 2.2.5
      • 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Politics 1272A.30
      1. (impersonal, mostly with infinitive) it is of use, is profitable, serviceable, expedient
         • 458 BCE, Aeschylus, The Eumenides 520
         • 497 BCE – 405 BCE, Sophocles, Electra 1440
         • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 2.63
         • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Memorabilia 3.4.10
         • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 2.63
         • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Memorabilia 3.4.10
         • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 1.123
         • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Constitution of the Athenians 3.11
         • 428 BCE – 347 BCE, Plato, Phaedrus 230E
         • 428 BCE – 347 BCE, Plato, Laws 875A
         • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Anabasis 7.8.4
         • 440 BCE – 390 BCE, Andocides, On the Mysteries 77
      2. (participle) useful, expedient, fitting
         • 429 BCE, Sophocles, Oedipus the King 875
         • 380 BCE, Plato, Gorgias 527B
         • 330 BCE, Demosthenes, On the Crown 308
         1. (neuter substantive) profit, advantage, expediency
            • 409 BCE, Sophocles, Philoctetes 926
            • 480 BCE – 411 BCE, Antiphon of Rhamnus, On the Murder of Herodes 50
            • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 4.60
            • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Symposium 4.39
            • 389 BCE – 314 BCE, Aeschines, Against Ctesiphon 80
            • 380 BCE, Plato, The Republic 338C–342
            • 330 BCE, Demosthenes, On the Crown 139
            • 409 BCE, Sophocles, Philoctetes 131
            • 330 BCE, Demosthenes, On the Crown 28
            • 428 BCE – 347 BCE, Plato, Laws 875A
            • 361 BCE – 291 BCE, Dinarchus, Collected Works 1.99
            • 428 BCE – 347 BCE, Plato, The Statesman 297A
            • 330 BCE, Demosthenes, On the Crown 120
            • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 2.51
            • 388 BCE, Aristophanes, Plutus 49
            • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Anabasis 6.1.26
            • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 3.44
   3. (intransitive)
      1. to work with, assist
         • 409 BCE, Sophocles, Philoctetes 627
         • 431 BCE, Euripides, Medea 13
      2. to agree with
         • 497 BCE – 405 BCE, Sophocles, Ajax 431
         • 424 BCE, Aristophanes, The Knights 1233
         • 425 BCE, Aristophanes, Lysistrata 166
         • 497 BCE – 405 BCE, Sophocles, Electra 1465
      3. to fit, suit
         • 405 BCE, Aristophanes, The Frogs 1459
         • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Cyropaedia 8.4.21
      4. (of events, with infinitive) to happen, take place, turn out
         • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.73
         • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 3.129
         • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 6.23
         • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 6.117
         • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.74
         • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 8.88
         • 500 BCE – 400 BCE, Bacchylides, Collected Works 111.2
2. (passive voice)
   1. (opposite to διαφέρω) to come together
      • Heraclit. 10
      • 360 BCE, Plato, The Sophist 242E
      • 300 BCE – 200 BCE, Theocritus, Epigrams 8.2
      • 125 CE – 200 CE, Lucian, Hermotimus 34
      • 125 CE – 200 CE, Lucian, Toxaris 15
      1. (in a hostile sense) to meet in battle, engage
         • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 8.400
         • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 11.736
         • 467 BCE, Aeschylus, Seven Against Thebes 636
         • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 7.36
         • 750 BCE – 650 BCE, Hesiod, The Shield of Heracles 358
         • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 6.50
   2. to come to terms, be of one mind, agree with
      • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.173
      • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 2.80
      • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 4.13
      • 480 BCE – 411 BCE, Antiphon of Rhamnus, On the Murder of Herodes 42
      • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 4.114
      • Oppian, Halieutica 5.34
      • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.196
      • 428 BCE – 347 BCE, Plato, Laws 929E
      • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 4.65
      • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 6.13
      • 406 BCE, Sophocles, Oedipus at Colonus 641
      • 428 BCE – 347 BCE, Plato, Protagoras 317A
      1. (with dative of object) to adapt oneself to, acquiesce in
         • 386 BCE – 367 BCE, Plato, Cratylus 419D
         • 46 CE – 120 CE, Plutarch, Timoleon 15
         • 430 BCE, Euripides, Herakles' Children 919
         • 458 BCE, Euripides, Electra 527
         • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 2.79
         • 310 BCE – 240 BCE, Callimachus, Epigrams 6.6
   3. (of events) to happen, turn out, occur, come to pass
      • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 8.86
      • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 4.157
      • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 3.10
      • 423 BCE, Aristophanes, The Clouds 594
      • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 7.44
      • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 8.84
      • 428 BCE – 347 BCE, Plato, The Statesman 270C
      1. (impersonal) to happen
         • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 7.8
         • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 4.15
         • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.19
         • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 6.86
         • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 1.23
         • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 2.111
   4. (literally) to be carried along with
      • 300 CE – 500 CE, Book of Sothis 6.319
      • Palatine Anthology 4.4.4

Inflection

(deprecated template usage)

    Present: συμφέρω, συμφέρομαι

number		singular			dual		plural
present		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	συμφέρω	συμφέρεις	συμφέρει	συμφέρετον	συμφέρετον	συμφέρομεν	συμφέρετε	συμφέρουσῐ(ν)
	subjunctive	συμφέρω	συμφέρῃς	συμφέρῃ	συμφέρητον	συμφέρητον	συμφέρωμεν	συμφέρητε	συμφέρωσῐ(ν)
	optative	συμφέροιμῐ	συμφέροις	συμφέροι	συμφέροιτον	συμφεροίτην	συμφέροιμεν	συμφέροιτε	συμφέροιεν
	imperative		συμφέρε	συμφερέτω	συμφέρετον	συμφερέτων		συμφέρετε	συμφερόντων
middle/ passive	indicative	συμφέρομαι	συμφέρει/ συμφέρῃ	συμφέρεται	συμφέρεσθον	συμφέρεσθον	συμφερόμεθᾰ	συμφέρεσθε	συμφέρονται
	subjunctive	συμφέρωμαι	συμφέρῃ	συμφέρηται	συμφέρησθον	συμφέρησθον	συμφερώμεθᾰ	συμφέρησθε	συμφέρωνται
	optative	συμφεροίμην	συμφέροιο	συμφέροιτο	συμφέροισθον	συμφεροίσθην	συμφεροίμεθᾰ	συμφέροισθε	συμφέροιντο
	imperative		συμφέρου	συμφερέσθω	συμφέρεσθον	συμφερέσθων		συμφέρεσθε	συμφερέσθων
		active				middle/passive
infinitive		συμφέρειν				συμφέρεσθαι
participle		συμφέρων, συμφέρουσᾰ, συμφέρον				συμφερόμενος, συμφερομένη, συμφερόμενον

(deprecated template usage)

    Future: συνοίσω, συνοίσομαι

number		singular			dual		plural
future		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	συνοίσω	συνοίσεις	συνοίσει	συνοίσετον	συνοίσετον	συνοίσομεν	συνοίσετε	συνοίσουσῐ(ν)
	optative	συνοίσοιμῐ	συνοίσοις	συνοίσοι	συνοίσοιτον	συνοισοίτην	συνοίσοιμεν	συνοίσοιτε	συνοίσοιεν
middle	indicative	συνοίσομαι	συνοίσει/ συνοίσῃ	συνοίσεται	συνοίσεσθον	συνοίσεσθον	συνοισόμεθᾰ	συνοίσεσθε	συνοίσονται
	optative	συνοισοίμην	συνοίσοιο	συνοίσοιτο	συνοίσοισθον	συνοισοίσθην	συνοισοίμεθᾰ	συνοίσοισθε	συνοίσοιντο
		active				middle
infinitive		συνοίσειν				συνοίσεσθαι
participle		συνοίσων, συνοίσουσᾰ, συνοῖσον				συνοισόμενος, συνοισομένη, συνοισόμενον

(deprecated template usage)

    Aorist: συνήνεγκα, συνηνεγκάμην

number		singular			dual		plural
aorist		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	συνήνεγκα	συνήνεγκας	συνήνεγκε	συνηνέγκατον	συνηνεγκάτην	συνηνέγκαμεν	συνηνέγκατε	συνήνεγκαν
	subjunctive	συνενέγκω	συνενέγκῃς	συνενέγκῃ	συνενέγκητον	συνενέγκητον	συνενέγκωμεν	συνενέγκητε	συνενέγκωσῐ(ν)
	optative	συνενέγκαιμῐ	συνενέγκαις/ συνενέγκειας	συνενέγκαι/ συνενέγκειε	συνενέγκαιτον	συνενεγκαίτην	συνενέγκαιμεν	συνενέγκαιτε	συνενέγκαιεν/ συνενέγκειαν
	imperative		συνένεγκον	συνενεγκάτω	συνενέγκατον	συνενεγκάτων		συνενέγκατε	συνενεγκάντων
middle	indicative	συνηνεγκάμην	συνηνέγκω	συνηνέγκατο	συνηνέγκασθον	συνηνεγκάσθην	συνηνεγκάμεθα	συνηνέγκασθε	συνηνέγκαντο
	subjunctive	συνενέγκωμαι	συνενέγκῃ	συνενέγκηται	συνενέγκησθον	συνενέγκησθον	συνενεγκώμεθα	συνενέγκησθε	συνενέγκωνται
	optative	συνενεγκαίμην	συνενέγκαιο	συνενέγκαιτο	συνενέγκαισθον	συνενεγκαίσθην	συνενεγκαίμεθα	συνενέγκαισθε	συνενέγκαιντο
	imperative		συνένεγκαι	συνενεγκάσθω	συνενέγκασθον	συνενεγκάσθων		συνενέγκασθε	συνενεγκάσθων
		active				middle
infinitive		συνένεγκαι				συνενέγκασθαι
participle	m	συνενέγκᾱς				συνενεγκάμενος
	f	συνενέγκᾱσα				συνενεγκαμένη
	n	συνένεγκαν				συνενεγκάμενον

(deprecated template usage)

    Perfect: συνενήνοχᾰ, συνενήνεγμαι

number		singular			dual		plural
perfect		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	συνενήνοχᾰ	συνενήνοχᾰς	συνενήνοχε	συνενηνόχᾰτον	συνενηνόχᾰτον	συνενηνόχᾰμεν	συνενηνόχᾰτε	συνενήνοχᾱσῐ(ν)
	subjunctive	συνενηνοχὼς ὦ/ συνενηνόχω	συνενηνοχὼς ᾖς/ συνενηνόχῃς	συνενηνοχὼς ᾖ/ συνενηνόχῃ	συνενηνοχότε ἦτον/ συνενηνόχητον	συνενηνοχότε ἦτον/ συνενηνόχητον	συνενηνοχότες ὦμεν/ συνενηνόχωμεν	συνενηνοχότες ἦτε/ συνενηνόχητε	συνενηνοχότες ὦσῐ(ν)/ συνενηνόχωσῐ(ν)
	optative	συνενηνοχὼς εἴην/ συνενηνόχοιμῐ/ συνενηνοχοίην	συνενηνοχὼς εἴης/ συνενηνόχοις/ συνενηνοχοίης	συνενηνοχὼς εἴη/ συνενηνόχοι/ συνενηνοχοίη	συνενηνοχότε εἴητον/ συνενηνοχότε εἶτον/ συνενηνόχοιτον	συνενηνοχὀτε εἰήτην/ συνενηνοχότε εἴτην/ συνενηνοχοίτην	συνενηνοχότες εἴημεν/ συνενηνοχότες εἶμεν/ συνενηνόχοιμεν	συνενηνοχότες εἴητε/ συνενηνοχότες εἶτε/ συνενηνόχοιτε	συνενηνοχότες εἴησᾰν/ συνενηνοχότε εἶεν/ συνενηνόχοιεν
	imperative		συνενηνοχὼς ἴσθῐ	συνενηνοχὼς ἔστω	συνενηνοχότε ἔστον	συνενηνοχότε ἔστων		συνενηνοχότες ἔστε	συνενηνοχόντες ὄντων
middle/ passive	indicative	συνενήνεγμαι	συνενήνεξαι	συνενήνεκται	συνενήνεχθον	συνενήνεχθον	συνενηνέγμεθᾰ	συνενήνεχθε	συνενηνεγμένοι εἰσί
	subjunctive	συνενηνεγμένος ὦ	συνενηνεγμένος ᾖς	συνενηνεγμένος ᾖ	συνενηνεγμένω ἦτον	συνενηνεγμένω ἦτον	συνενηνεγμένοι ὦμεν	συνενηνεγμένοι ἦτε	συνενηνεγμένοι ὦσῐ
	optative	συνενηνεγμένος εἴην	συνενηνεγμένος εἴης	συνενηνεγμένος εἴη	συνενηνεγμένοι εἴητον/ συνενηνεγμένοι εἶτον	συνενηνεγμένω εἰήτην/ συνενηνεγμένω εἴτην	συνενηνεγμένοι εἴημεν/ συνενηνεγμένοι εἶμεν	συνενηνεγμένοι εἴητε/ συνενηνεγμένοι εἶτε	συνενηνεγμένοι εἴησᾰν/ συνενηνεγμένοι εἶεν
	imperative		συνενήνεξο	συνενηνέχθω	συνενήνεχθον	συνενηνέχθων		συνενήνεχθε	συνενηνέχθων
		active				middle/passive
infinitive		συνενηνοχέναι				συνενηνέχθαι
participle		συνενηνοχώς, συνενηνοχυῖα, συνενηνοχός				συνενηνεγμένος, συνενηνεγμένη, συνενηνεγμένον

Derived terms

• σῠμφορᾱ́ (sumphorā́)

Further reading

• “συμφέρω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• συμφέρω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• συμφέρω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• G4851 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible