σύνταγμα
Greek
Etymology
Inherited from Ancient Greek σύνταγμα (súntagma). Synchronically analysable as συντάσσω (syntásso, “to command, organise”) + -μα (-ma)
Noun
σύνταγμα • (sýntagma) n (plural συντάγματα)
- (politics) constitution
- (military) regiment
- (historical) syntagma (a formation of the Macedonian phalanx)
Declension
Declension of σύνταγμα
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | σύνταγμα • | συντάγματα • |
| genitive | συντάγματος • | συνταγμάτων • |
| accusative | σύνταγμα • | συντάγματα • |
| vocative | σύνταγμα • | συντάγματα • |
Related terms
- (regiment): συνταγματάρχης m or f (syntagmatárchis, “colonel”)