τύπτω

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Hellenic *túpťō, from Proto-Indo-European *(s)tewp-. Cognates include Sanskrit तोपति (tópati, “to hurt”), Latin stupeō and Old Church Slavonic тъпати (tŭpati).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /týp.tɔː/ → /ˈtyp.to/ → /ˈtip.to/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /týp.tɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈtyp.to/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈtyp.to/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈtyp.to/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈtip.to/

Verb

τύπτω • (túptō)

1. (literally or figuratively) to beat, strike, smite
2. (middle voice) to beat, strike oneself
   1. to beat one's breast in grief: to mourn

Inflection

   Present: τῠ́πτω, τῠ́πτομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τῠ́πτω	τῠ́πτεις	τῠ́πτει	τῠ́πτετον	τῠ́πτετον	τῠ́πτομεν	τῠ́πτετε	τῠ́πτουσῐ(ν)
	subjunctive	τῠ́πτω	τῠ́πτῃς	τῠ́πτῃ	τῠ́πτητον	τῠ́πτητον	τῠ́πτωμεν	τῠ́πτητε	τῠ́πτωσῐ(ν)
	optative	τῠ́πτοιμῐ	τῠ́πτοις	τῠ́πτοι	τῠ́πτοιτον	τῠπτοίτην	τῠ́πτοιμεν	τῠ́πτοιτε	τῠ́πτοιεν
	imperative		τῠ́πτε	τῠπτέτω	τῠ́πτετον	τῠπτέτων		τῠ́πτετε	τῠπτόντων
middle/ passive	indicative	τῠ́πτομαι	τῠ́πτῃ, τῠ́πτει	τῠ́πτεται	τῠ́πτεσθον	τῠ́πτεσθον	τῠπτόμεθᾰ	τῠ́πτεσθε	τῠ́πτονται
	subjunctive	τῠ́πτωμαι	τῠ́πτῃ	τῠ́πτηται	τῠ́πτησθον	τῠ́πτησθον	τῠπτώμεθᾰ	τῠ́πτησθε	τῠ́πτωνται
	optative	τῠπτοίμην	τῠ́πτοιο	τῠ́πτοιτο	τῠ́πτοισθον	τῠπτοίσθην	τῠπτοίμεθᾰ	τῠ́πτοισθε	τῠ́πτοιντο
	imperative		τῠ́πτου	τῠπτέσθω	τῠ́πτεσθον	τῠπτέσθων		τῠ́πτεσθε	τῠπτέσθων
		active				middle/passive
infinitive		τῠ́πτειν				τῠ́πτεσθαι
participle	m	τῠ́πτων				τῠπτόμενος
	f	τῠ́πτουσᾰ				τῠπτομένη
	n	τῠ́πτον				τῠπτόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἔτῠπτον, ἐτῠπτόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔτῠπτον	ἔτῠπτες	ἔτῠπτε(ν)	ἐτῠ́πτετον	ἐτῠπτέτην	ἐτῠ́πτομεν	ἐτῠ́πτετε	ἔτῠπτον
middle/ passive	indicative	ἐτῠπτόμην	ἐτῠ́πτου	ἐτῠ́πτετο	ἐτῠ́πτεσθον	ἐτῠπτέσθην	ἐτῠπτόμεθᾰ	ἐτῠ́πτεσθε	ἐτῠ́πτοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: τῠ́πτον, τῠπτόμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τῠ́πτον	τῠ́πτες	τῠ́πτε(ν)	τῠ́πτετον	τῠπτέτην	τῠ́πτομεν	τῠ́πτετε	τῠ́πτον
middle/ passive	indicative	τῠπτόμην	τῠ́πτου	τῠ́πτετο	τῠ́πτεσθον	τῠπτέσθην	τῠπτόμε(σ)θᾰ	τῠ́πτεσθε	τῠ́πτοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: τῠ́ψω, τῠ́ψομαι, τῠφθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τῠ́ψω	τῠ́ψεις	τῠ́ψει	τῠ́ψετον	τῠ́ψετον	τῠ́ψομεν	τῠ́ψετε	τῠ́ψουσῐ(ν)
	optative	τῠ́ψοιμῐ	τῠ́ψοις	τῠ́ψοι	τῠ́ψοιτον	τῠψοίτην	τῠ́ψοιμεν	τῠ́ψοιτε	τῠ́ψοιεν
middle	indicative	τῠ́ψομαι	τῠ́ψῃ, τῠ́ψει	τῠ́ψεται	τῠ́ψεσθον	τῠ́ψεσθον	τῠψόμεθᾰ	τῠ́ψεσθε	τῠ́ψονται
	optative	τῠψοίμην	τῠ́ψοιο	τῠ́ψοιτο	τῠ́ψοισθον	τῠψοίσθην	τῠψοίμεθᾰ	τῠ́ψοισθε	τῠ́ψοιντο
passive	indicative	τῠφθήσομαι	τῠφθήσῃ	τῠφθήσεται	τῠφθήσεσθον	τῠφθήσεσθον	τῠφθησόμεθᾰ	τῠφθήσεσθε	τῠφθήσονται
	optative	τῠφθησοίμην	τῠφθήσοιο	τῠφθήσοιτο	τῠφθήσοισθον	τῠφθησοίσθην	τῠφθησοίμεθᾰ	τῠφθήσοισθε	τῠφθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		τῠ́ψειν			τῠ́ψεσθαι		τῠφθήσεσθαι
participle	m	τῠ́ψων			τῠψόμενος		τῠφθησόμενος
	f	τῠ́ψουσᾰ			τῠψομένη		τῠφθησομένη
	n	τῠ́ψον			τῠψόμενον		τῠφθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: τῠπτήσω, τῠπτήσομαι, τῠπτηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τῠπτήσω	τῠπτήσεις	τῠπτήσει	τῠπτήσετον	τῠπτήσετον	τῠπτήσομεν	τῠπτήσετε	τῠπτήσουσῐ(ν)
	optative	τῠπτήσοιμῐ	τῠπτήσοις	τῠπτήσοι	τῠπτήσοιτον	τῠπτησοίτην	τῠπτήσοιμεν	τῠπτήσοιτε	τῠπτήσοιεν
middle	indicative	τῠπτήσομαι	τῠπτήσῃ, τῠπτήσει	τῠπτήσεται	τῠπτήσεσθον	τῠπτήσεσθον	τῠπτησόμεθᾰ	τῠπτήσεσθε	τῠπτήσονται
	optative	τῠπτησοίμην	τῠπτήσοιο	τῠπτήσοιτο	τῠπτήσοισθον	τῠπτησοίσθην	τῠπτησοίμεθᾰ	τῠπτήσοισθε	τῠπτήσοιντο
passive	indicative	τῠπτηθήσομαι	τῠπτηθήσῃ	τῠπτηθήσεται	τῠπτηθήσεσθον	τῠπτηθήσεσθον	τῠπτηθησόμεθᾰ	τῠπτηθήσεσθε	τῠπτηθήσονται
	optative	τῠπτηθησοίμην	τῠπτηθήσοιο	τῠπτηθήσοιτο	τῠπτηθήσοισθον	τῠπτηθησοίσθην	τῠπτηθησοίμεθᾰ	τῠπτηθήσοισθε	τῠπτηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		τῠπτήσειν			τῠπτήσεσθαι		τῠπτηθήσεσθαι
participle	m	τῠπτήσων			τῠπτησόμενος		τῠπτηθησόμενος
	f	τῠπτήσουσᾰ			τῠπτησομένη		τῠπτηθησομένη
	n	τῠπτῆσον			τῠπτησόμενον		τῠπτηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐτῠ́πτησᾰ, ἐτῠπτησᾰ́μην, ἐτῠ́φθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐτῠ́πτησᾰ	ἐτῠ́πτησᾰς	ἐτῠ́πτησε(ν)	ἐτῠπτήσᾰτον	ἐτῠπτησᾰ́την	ἐτῠπτήσᾰμεν	ἐτῠπτήσᾰτε	ἐτῠ́πτησᾰν
	subjunctive	τῠπτήςω	τῠπτήςῃς	τῠπτήςῃ	τῠπτήςητον	τῠπτήςητον	τῠπτήςωμεν	τῠπτήςητε	τῠπτήςωσῐ(ν)
	optative	τῠπτήςαιμῐ	τῠπτήςειᾰς, τῠπτήςαις	τῠπτήςειε(ν), τῠπτήςαι	τῠπτήςαιτον	τῠπτηςαίτην	τῠπτήςαιμεν	τῠπτήςαιτε	τῠπτήςειᾰν, τῠπτήςαιεν
	imperative		τῠ́πτηςον	τῠπτηςᾰ́τω	τῠπτήςᾰτον	τῠπτηςᾰ́των		τῠπτήςᾰτε	τῠπτηςᾰ́ντων
middle	indicative	ἐτῠπτησᾰ́μην	ἐτῠπτήσω	ἐτῠπτήσᾰτο	ἐτῠπτήσᾰσθον	ἐτῠπτησᾰ́σθην	ἐτῠπτησᾰ́μεθᾰ	ἐτῠπτήσᾰσθε	ἐτῠπτήσᾰντο
	subjunctive	τῠπτήςωμαι	τῠπτήςῃ	τῠπτήςηται	τῠπτήςησθον	τῠπτήςησθον	τῠπτηςώμεθᾰ	τῠπτήςησθε	τῠπτήςωνται
	optative	τῠπτηςαίμην	τῠπτήςαιο	τῠπτήςαιτο	τῠπτήςαισθον	τῠπτηςαίσθην	τῠπτηςαίμεθᾰ	τῠπτήςαισθε	τῠπτήςαιντο
	imperative		τῠ́πτηςαι	τῠπτηςᾰ́σθω	τῠπτήςᾰσθον	τῠπτηςᾰ́σθων		τῠπτήςᾰσθε	τῠπτηςᾰ́σθων
passive	indicative	ἐτῠ́φθην	ἐτῠ́φθης	ἐτῠ́φθη	ἐτῠ́φθητον	ἐτῠφθήτην	ἐτῠ́φθημεν	ἐτῠ́φθητε	ἐτῠ́φθησᾰν
	subjunctive	τῠφθῶ	τῠφθῇς	τῠφθῇ	τῠφθῆτον	τῠφθῆτον	τῠφθῶμεν	τῠφθῆτε	τῠφθῶσῐ(ν)
	optative	τῠφθείην	τῠφθείης	τῠφθείη	τῠφθεῖτον, τῠφθείητον	τῠφθείτην, τῠφθειήτην	τῠφθεῖμεν, τῠφθείημεν	τῠφθεῖτε, τῠφθείητε	τῠφθεῖεν, τῠφθείησᾰν
	imperative		τῠ́φθητῐ	τῠφθήτω	τῠ́φθητον	τῠφθήτων		τῠ́φθητε	τῠφθέντων
		active			middle		passive
infinitive		τῠπτῆςαι			τῠπτήςᾰσθαι		τῠφθῆναι
participle	m	τῠπτήςᾱς			τῠπτηςᾰ́μενος		τῠφθείς
	f	τῠπτήςᾱσᾰ			τῠπτηςᾰμένη		τῠφθεῖσᾰ
	n	τῠπτῆςᾰν			τῠπτηςᾰ́μενον		τῠφθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔτῠψᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔτῠψᾰ	ἔτῠψᾰς	ἔτῠψε(ν)	ἐτῠ́ψᾰτον	ἐτῠψᾰ́την	ἐτῠ́ψᾰμεν	ἐτῠ́ψᾰτε	ἔτῠψᾰν
	subjunctive	τῠ́ψω	τῠ́ψῃς	τῠ́ψῃ	τῠ́ψητον	τῠ́ψητον	τῠ́ψωμεν	τῠ́ψητε	τῠ́ψωσῐ(ν)
	optative	τῠ́ψαιμῐ	τῠ́ψειᾰς, τῠ́ψαις	τῠ́ψειε(ν), τῠ́ψαι	τῠ́ψαιτον	τῠψαίτην	τῠ́ψαιμεν	τῠ́ψαιτε	τῠ́ψειᾰν, τῠ́ψαιεν
	imperative		τῠ́ψον	τῠψᾰ́τω	τῠ́ψᾰτον	τῠψᾰ́των		τῠ́ψᾰτε	τῠψᾰ́ντων
		active
infinitive		τῠ́ψαι
participle	m	τῠ́ψᾱς
	f	τῠ́ψᾱσᾰ
	n	τῠ́ψᾰν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: τῠ́ψᾰ (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τῠ́ψᾰ	τῠ́ψᾰς	τῠ́ψε(ν)	τῠ́ψᾰτον	τῠψᾰ́την	τῠ́ψᾰμεν	τῠ́ψᾰτε	τῠ́ψᾰν
	subjunctive	τῠ́ψω, τῠ́ψωμῐ	τῠ́ψῃς, τῠ́ψῃσθᾰ	τῠ́ψῃ, τῠ́ψῃσῐ	τῠ́ψητον	τῠ́ψητον	τῠ́ψωμεν	τῠ́ψητε	τῠ́ψωσῐ(ν)
	optative	τῠ́ψαιμῐ	τῠ́ψαις, τῠ́ψαισθᾰ, τῠ́ψειᾰς	τῠ́ψειε(ν), τῠ́ψαι	τῠψεῖτον	τῠψείτην	τῠψεῖμεν	τῠψεῖτε	τῠψεῖεν
	imperative		τῠ́ψον	τῠψᾰ́τω	τῠ́ψᾰτον	τῠψᾰ́των		τῠ́ψᾰτε	τῠψᾰ́ντων
		active
infinitive		τῠ́ψαι/τῠψᾰ́μεν/τῠψᾰμέναι
participle	m	τῠ́ψᾱς
	f	τῠ́ψᾱσᾰ
	n	τῠ́ψᾰν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔτῠπον, ἐτῠπόμην, ἐτῠ́πην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔτῠπον	ἔτῠπες	ἔτῠπε(ν)	ἐτῠ́πετον	ἐτῠπέτην	ἐτῠ́πομεν	ἐτῠ́πετε	ἔτῠπον
	subjunctive	τῠ́πω	τῠ́πῃς	τῠ́πῃ	τῠ́πητον	τῠ́πητον	τῠ́πωμεν	τῠ́πητε	τῠ́πωσῐ(ν)
	optative	τῠ́ποιμῐ	τῠ́ποις	τῠ́ποι	τῠ́ποιτον	τῠποίτην	τῠ́ποιμεν	τῠ́ποιτε	τῠ́ποιεν
	imperative		τῠ́πε	τῠπέτω	τῠ́πετον	τῠπέτων		τῠ́πετε	τῠπόντων
middle	indicative	ἐτῠπόμην	ἐτῠ́που	ἐτῠ́πετο	ἐτῠ́πεσθον	ἐτῠπέσθην	ἐτῠπόμεθᾰ	ἐτῠ́πεσθε	ἐτῠ́ποντο
	subjunctive	τῠ́πωμαι	τῠ́πῃ	τῠ́πηται	τῠ́πησθον	τῠ́πησθον	τῠπώμεθᾰ	τῠ́πησθε	τῠ́πωνται
	optative	τῠποίμην	τῠ́ποιο	τῠ́ποιτο	τῠ́ποισθον	τῠποίσθην	τῠποίμεθᾰ	τῠ́ποισθε	τῠ́ποιντο
	imperative		τῠποῦ	τῠπέσθω	τῠ́πεσθον	τῠπέσθων		τῠ́πεσθε	τῠπέσθων
passive	indicative	ἐτῠ́πην	ἐτῠ́πης	ἐτῠ́πη	ἐτῠ́πητον	ἐτῠπήτην	ἐτῠ́πημεν	ἐτῠ́πητε	ἐτῠ́πησᾰν
	subjunctive	τῠπῶ	τῠπῇς	τῠπῇ	τῠπῆτον	τῠπῆτον	τῠπῶμεν	τῠπῆτε	τῠπῶσῐ(ν)
	optative	τῠπείην	τῠπείης	τῠπείη	τῠπεῖτον, τῠπείητον	τῠπείτην, τῠπειήτην	τῠπεῖμεν, τῠπείημεν	τῠπεῖτε, τῠπείητε	τῠπεῖεν, τῠπείησᾰν
	imperative		τῠ́πηθῐ	τῠπήτω	τῠ́πητον	τῠπήτων		τῠ́πητε	τῠπέντων
		active			middle		passive
infinitive		τῠπεῖν			τῠπέσθαι		τῠπῆναι
participle	m	τῠπών			τῠπόμενος		τῠπείς
	f	τῠποῦσᾰ			τῠπομένη		τῠπεῖσᾰ
	n	τῠπόν			τῠπόμενον		τῠπέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: τέτῠφᾰ (rare)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τέτῠφᾰ	τέτῠφᾰς	τέτῠφε(ν)	τετῠ́φᾰτον	τετῠ́φᾰτον	τετῠ́φᾰμεν	τετῠ́φᾰτε	τετῠ́φᾱσῐ(ν)
	subjunctive	τετῠ́φω	τετῠ́φῃς	τετῠ́φῃ	τετῠ́φητον	τετῠ́φητον	τετῠ́φωμεν	τετῠ́φητε	τετῠ́φωσῐ(ν)
	optative	τετῠ́φοιμῐ, τετῠφοίην	τετῠ́φοις, τετῠφοίης	τετῠ́φοι, τετῠφοίη	τετῠ́φοιτον	τετῠφοίτην	τετῠ́φοιμεν	τετῠ́φοιτε	τετῠ́φοιεν
	imperative		τέτῠφε	τετῠφέτω	τετῠ́φετον	τετῠφέτων		τετῠ́φετε	τετῠφόντων
		active
infinitive		τετῠφέναι
participle	m	τετῠφώς
	f	τετῠφυῖᾰ
	n	τετῠφός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: τέτῠμμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	τέτῠμμαι	τέτῠψαι	τέτῠπται	τέτῠφθον	τέτῠφθον	τετῠ́μμεθᾰ	τέτῠφθε	τετῠ́πᾰται
	subjunctive	τετῠμμένος ὦ	τετῠμμένος ᾖς	τετῠμμένος ᾖ	τετῠμμένω ἦτον	τετῠμμένω ἦτον	τετῠμμένοι ὦμεν	τετῠμμένοι ἦτε	τετῠμμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	τετῠμμένος εἴην	τετῠμμένος εἴης	τετῠμμένος εἴη	τετῠμμένω εἴητον/εἶτον	τετῠμμένω εἰήτην/εἴτην	τετῠμμένοι εἴημεν/εἶμεν	τετῠμμένοι εἴητε/εἶτε	τετῠμμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		τέτῠψο	τετῠ́φθω	τέτῠφθον	τετῠ́φθων		τέτῠφθε	τετῠ́φθων
						middle/passive
infinitive						τετῠ́φθαι
participle	m					τετῠμμένος
	f					τετῠμμένη
	n					τετῠμμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• τύμμα (túmma)
• τύμπανον (túmpanon)
• τύπος (túpos)
• τύψις (túpsis)

References

• “τύπτω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “τύπτω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “τύπτω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• τύπτω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
• τύπτω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “τύπτω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• G5180 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible