χειρουργός

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /çi.rurˈɣos/ → /çi.rurˈɣos/

• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kʰi.rurˈɡos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /çi.rurˈɣos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /çi.rurˈɣos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /çi.rurˈɣos/

Noun

χειρουργός • (kheirourgós) m (genitive χειρουργοῦ); second declension (Koine)

1. craftsman
2. surgeon

Declension

Second declension of ὁ χειρουργός; τοῦ χειρουργοῦ (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ χειρουργός ho kheirourgós	τὼ χειρουργώ tṑ kheirourgṓ	οἱ χειρουργοί hoi kheirourgoí
Genitive	τοῦ χειρουργοῦ toû kheirourgoû	τοῖν χειρουργοῖν toîn kheirourgoîn	τῶν χειρουργῶν tôn kheirourgôn
Dative	τῷ χειρουργῷ tôi kheirourgôi	τοῖν χειρουργοῖν toîn kheirourgoîn	τοῖς χειρουργοῖς toîs kheirourgoîs
Accusative	τὸν χειρουργόν tòn kheirourgón	τὼ χειρουργώ tṑ kheirourgṓ	τοὺς χειρουργούς toùs kheirourgoús
Vocative	χειρουργέ kheirourgé	χειρουργώ kheirourgṓ	χειρουργοί kheirourgoí
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “χειρουργός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “χειρουργός”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers

---

Greek

Noun

χειρουργός • (cheirourgós) m or f (plural χειρουργοί)

1. (medicine) surgeon

Declension

Declension of χειρουργός

	singular	plural
nominative	χειρουργός •	χειρουργοί •
genitive	χειρουργού •	χειρουργών •
accusative	χειρουργό •	χειρουργούς •
vocative	χειρουργέ •	χειρουργοί •

Further reading

• Χειρουργική on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el